Annemarie Schwarzenbach
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | pisarka, fotografka, podróżniczka |
Annemarie Schwarzenbach (ur. 23 maja 1908 w Zurychu, zm. 15 listopada 1942 w Sils im Engadin/Segl) – szwajcarska pisarka, dziennikarka, fotografka i podróżniczka.
Życiorys
Annemarie Schwarzenbach urodziła się w Bocken, dzielnicy Zurychu, w Szwajcarii. Jej ojciec, Alfred Schwarzenbach był zamożnym przemysłowcem zajmującym się handlem i przetwórstwem jedwabiu[1]. Matka, Renée de domo Wille, pochodząca z niemieckiej rodziny arystokratycznej, była fotografką.
Uczyła się w prywatnej szkole w Zurychu, gdzie wykładano tylko język niemiecki, historię i muzykę. Pobierała także lekcje tańca. Przez krótki okres studiowała w Paryżu. W wieku 23 lat zdobyła doktorat z historii na Uniwersytecie w Zurychu. Już na studiach rozpoczęła pracę dziennikarki, a niedługo po ich ukończeniu opublikowała swoją pierwszą nowelę - Freunde um Bernhard (Przyjaciele Bernharda). Zadeklarowała otwarcie orientację homoseksualną[2].
W 1930 wdała się w romans z niemiecką pisarką Eriką Mann[1], co zaowocowało przeprowadzeniem się Annemarie Schwarzenbach do Berlina. Po rozstaniu, pisarka nawiązała bliski kontakt z Klausem Mannem, bratem Eriki i zamieszkała na kilka miesięcy w rodzinnej posiadłości jego ojca, Thomasa Manna. W tym okresie Schwarzenbach nadużywała alkoholu i narkotyków, a także odbywała podróże do Francji, Skandynawii, Włoch i Hiszpanii. Po dojściu do władzy Adolfa Hitlera artystka wspierała żydowską rodzinę Mannów, finansowała także ich antyfaszystowskie czasopismo, Die Sammlung[3].
W 1934 uczestniczyła w Kongresie Związku Pisarzy w Moskwie. W 1935 poślubiła homoseksualnego dyplomatę francuskiego, Claude Claraca, z którym odbyła podróż do Persji.
Po wybuchu II wojny światowej opuściła Europę. Przebywała m.in. w Afganistanie, Turkmenistanie, Indiach, a także w kilku krajach Afryki. Działała na rzecz oporu wobec nazistowskiej polityki Niemiec. Za pośrednictwem fotoreportaży i felietonów relacjonowała skutki polityki Hitlera w Czechosłowacji i w Austrii[1].
Po powrocie do Szwajcarii uległa wypadkowi podczas jazdy na rowerze, który spowodował nieodwracalny uraz czaszki. Zmarła dwa miesiące później w swoim domu w Sils im Engadin/Segl.
Twórczość w Polsce
W 2015 roku ukazał się monograficzny numer kwartalnika literackiego "Zeszyty Literackie" (nr 131) z esejami Annemarie Schwarzenbach, jej listami do Klausa i Eriki Mannów, a także tekstami omawiającymi jej twórczość i biografię (m.in.: Ruth Landshoff-Yorck, Roberta Aldricha, Carson McCullers). W 2016 roku ukazał się wybór jej szkiców podróżniczych Podróże przez Azję i Europę (tłum. Barbara Andrunik, Warszawa, Zeszyty Literackie).
Przypisy
- ↑ a b c Alicja Baranowska - Tak ukochana, artykuł poświęcony Annemarie Schwarzenbach. 22 marca 2013; Kultura.onet.pl. [dostęp 2013-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 marca 2013)].
- ↑ Alexis Schwarzenbach - Dieses bittere Jungsein; 8 października 2008 Die Zeit Online
- ↑ Uwe Naumann - Klaus Mann. Rowohlt, str. 64. 1984 rok. ISBN 3-499-50332-8
- ISNI: 0000 0001 2282 8894
- VIAF: 90718301
- LCCN: nr91013429
- GND: 118997718
- LIBRIS: jgvxzss200lqj14
- BnF: 121324077
- SUDOC: 029771773
- NKC: xx0234954
- BNE: XX1116420
- NTA: 073728373
- Open Library: OL260246A
- PLWABN: 9810572704105606
- NUKAT: n2003023291
- J9U: 987007267851905171
- PTBNP: 1145180
- CANTIC: a10413819
- CONOR: 36037219
- WorldCat: lccn-nr91013429
Media użyte na tej stronie
Autor: Anita Forrer, Licencja: CC BY-SA 3.0
Annemarie Schwarzenbach - Portrait of Schwarzenbach holding a Rolleiflex Standard 621 camera, photo made by Anita Forrer