Annette Du Plooy

Annette Du Plooy
	; Annette Van Zyl w 1966 roku
Państwo	Południowa Afryka
Data i miejsce urodzenia	25 września 1943 ; Pretoria
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczna
Zakończenie kariery	1971; wznowienie: 1975; zakończenie: 1976
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	7
Najwyżej w rankingu	6 (1965)
Australian Open	SF (1965)
Roland Garros	SF (1967, 1968)
Wimbledon	QF (1966)
US Open	QF (1967)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	15
Australian Open	QF (1965)
Roland Garros	F (1967)
Wimbledon	QF (1963)
US Open	SF (1967)

Annette du Plooy, z domu Van Zyl (ur. 25 września 1943 w Pretorii) – południowoafrykańska tenisistka. Zwyciężczyni wielkoszlemowego turnieju French Championships w 1966 roku (obecnie French Open) w grze mieszanej, finalistka tego samego turnieju rok później w grze podwójnej. Czołowa zawodniczka lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku.

Kariera tenisowa

W oficjalnych turniejach występowała od 1962 roku. Pierwszy seniorski turniej wygrała w Rzymie w maju 1965 roku. Triumfowała wówczas w grze podwójnej w parze z Madonną Schacht. Miesiąc później zwyciężyła w grze pojedynczej w Londynie, ogrywając Christine Truman 6:3, 4:6, 6:4.

W 1966 roku odniosła największy sukces w karierze, wygrywając wielkoszlemowy French Championships w grze mieszanej. Wspólnie z Frew McMillanem pokonała w meczu finałowym parę Ann Haydon-Jones–Clark Graebner 1:6, 6:3, 6:2. Rok później doszła do finału French Championships w grze podwójnej. W parze z Pat Walkden odprawiła w ćwierćfinale amerykański duet Rosie Casals i Billie Jean King 6:2, 6:4. W meczu mistrzowskim nie sprostały jednak Françoise Durr i Gail Sherriff, przegrywając 2:6, 2:6. W grze pojedynczej w czwartej rundy pokonała Judy Tegart 6:3, 6:1, a w ćwierćfinale odprawiła liderkę kobiecych rozgrywek tenisowych Billie Jean King 6:2, 5:7, 6:4. W walce o finał uległa jednak Lesley Turner 1:6, 4:6.

W sierpniu 1968 roku podczas turnieju w Hamburgu doszła do finałów wszystkich trzech konkurencji, wygrywając każdy z nich. W grze pojedynczej pokonała Judy Tegart 6:1, 7:5, w deblu u boku Pat Walkden ograły Winnie Shaw i Judy Tegart 6:3, 7:5, a w grze mieszanej wspólnie z Frew McMillanem wygrała ze swoją deblową partnerką Pat Walkden i Malcolmem Andersonem 6:1, 12:10. Po potrójną koronę sięgnęła również tydzień później w Kitzbühel. W singlu wygrała z Erzsébet Polgár 6:1, 6:0, w grze podwójnej w parze z Nell Truman pokonała duet Jauss–Schönberger 6:3, 6:1, a w mikście z Robertem Wilsonem – parę Helen Amos i Herb Fitzgibbon 6:3, 6:4.

Wygrała w sumie siedem turniejów w grze pojedynczej oraz dwanaście w deblu, w tym w Erze Open odpowiednio cztery i siedem.

W rozgrywkach Pucharu Federacji występowała w latach 1964–1968 oraz w 1976 roku. Wygrała dwanaście meczów, przegrała siedem.

Po zakończeniu kariery zawodowej zajęła się trenowaniem młodzieży oraz popularyzacją tenisa w Południowej Afryce^[1]. W 2017 roku została dyrektorem juniorskiego turnieju ITF w Brooklyn Union Tennis Club^[2].

Życie prywatne

Van Zyl 20 kwietnia 1968 roku w Pretorii poślubiła Jana Du Plooy^[3]. Jej wnuki również grają w tenisa. Podziwia Rafaela Nadala i Mariję Szarapową^[4].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

A, brak startu

NH, turniej się nie odbył

Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej

Turniej	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968		1969	1970	1971 – 1974	1975	1976	Tytuły (w EO)	Z–P (w EO)
Australian Open	A	A	A	SF	A	A	A		A	A	koniec kariery	A	A	0 / 1 (0 / 0)	4 – 1 (0 – 0)
French Open	A	4R	4R	QF	QF	SF		SF	A	A	koniec kariery	A	A	0 / 6 (0 / 1)	19 – 6 (4 – 1)
Wimbledon	A	3R	2R	A	QF	4R		2R	A	2R	koniec kariery	A	2R	0 / 7 (0 / 3)	8 – 7 (1 – 3)
US Open	A	1R	3R	A	A	QF		A	A	A	koniec kariery	A	2R	0 / 4 (0 / 1)	5 – 4 (0 – 1)

Ranking na koniec roku^[a]				6	6		9					69	60	0 / 18 (0 / 5)	36 – 18 (5 – 5)

Występy w grze podwójnej

Turniej	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968		1969	1970	1971 – 1974	1975	1976	Tytuły (w EO)	Z–P (w EO)
Australian Open	A	A	A	QF	A	A	A		A	A	koniec kariery	A	A	0 / 1 (0 / 0)	2 – 1 (0 – 0)
French Open	A	SF	3R	SF	SF	F		SF	A	A	koniec kariery	A	A	0 / 6 (0 / 1)	17 – 6 (3 – 1)
Wimbledon	A	QF	1R	A	2R	1R		2R	A	3R	koniec kariery	A	3R	0 / 7 (0 / 3)	5 – 7 (2 – 3)
US Open	A	A	A	A	A	SF		A	A	A	koniec kariery	A	1R	0 / 2 (0 / 1)	4 – 2 (0 – 1)

Ranking na koniec roku	Ranking nie był publikowany													0 – 16 (0 – 5)	28 – 16 (5 – 5)

Występy w grze mieszanej

Turniej	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968		1969	1970	1971 – 1974	1975	1976	Tytuły (w EO)	Z–P (w EO)
Australian Open	A	A	A	3R	A	A	A		A	Turniej nie był rozgrywany				0 / 1 (0 / 0)	1 – 1 (0 – 0)
French Open	A	QF	3R	QF	W	SF		SF	A	A	koniec kariery	A	A	1 / 6 (0 / 1)	18 – 5 (2 – 1)
Wimbledon	A	3R	4R	A	SF	SF		QF	A	3R	koniec kariery	A	A	0 / 6 (0 / 2)	15 – 6 (5 – 2)
US Open	A	A	A	A	A	A		A	A	A	koniec kariery	A	A	0 / 0	0 – 0

														1 / 13 (0 / 3)	32 – 12 (7 – 3)

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971 – 1987
	Virginia Slims Circuit
	Grand Prix Series
	Colgate Series

Gra pojedyncza 10 (7–3)

Przed Erą Open 5 (3–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	20 czerwca 1965	Londyn	Trawiasta	Christine Truman	6:3, 4:6, 6:4
Finalistka	1.	8 maja 1966	Rzym	Ceglana	Ann Haydon-Jones	6:8, 1:6
Finalistka	2.	16 lipca 1966	Hoylake	Trawiasta	Margaret Smith	6:3, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni	2.	24 lipca 1966	Hilversum	Ceglana	Trudy Groenman	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	3.	23 lipca 1967	Gstaad	Ceglana	Jan Lehane	6:1, 3:6, 6:3

W Erze Open 5 (4–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	21 lipca 1968	Gstaad	Ceglana	Julie Heldman	6:0, 6:1
Zwyciężczyni	2.	11 sierpnia 1968	Hamburg	Ceglana	Judy Tegart	6:1, 7:5
Zwyciężczyni	3.	20 sierpnia 1968	Kitzbühel	Ceglana	Erzsébet Polgár	6:1, 6:0
Finalistka	1.	20 kwietnia 1969	Durban	Twarda	Billie Jean King	4:6, 1:6
Zwyciężczyni	4.	2 grudnia 1975	Johannesburg	Twarda	Brigitte Cuypers	6:3, 3:6, 6:4

Gra podwójna 28 (15–13)

Przed Erą Open 14 (7–7)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	28 lipca 1963	Hilversum	Ceglana	Margaret Hunt	Renee Schuurman Lesley Turner	5:7, 6:4, 2:6
Zwyciężczyni	1.	4 sierpnia 1963	Baden-Baden	Ceglana	Margaret Hunt	Norma Baylon Helga Schultze	4:6, 6:3, 6:3
Finalistka	2.	19 lipca 1964	Gstaad	Ceglana	Roberta Beltrame	Margaret Smith Lesley Turner	4:6, 1:6
Finalistka	3.	26 lipca 1964	Hilversum	Ceglana	Norma Baylon	Margaret Smith Lesley Turner	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	2.	11 maja 1965	Rzym	Ceglana	Madonna Schacht	Sylvana Lazzarino Lea Pericoli	2:6, 6:2, 12:10
Finalistka	4.	1 sierpnia 1965	Baden-Baden	Ceglana	Heide Schildknecht Orth	Margaret Smith Lesley Turner	3:6, 2:6
Zwyciężczyni	3.	10 kwietnia 1966	Johannesburg	Twarda	Margaret Smith	Carole Caldwell Graebner Billie Jean King	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	4.	8 maja 1966	Rzym	Ceglana	Norma Baylon	Ann Haydon-Jones Elizabeth Starkie	6:3, 1:6, 6:2
Finalistka	5.	16 lipca 1966	Hoylake	Trawiasta	Norma Baylon	Ann Haydon-Jones Margaret Smith	6:3, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni	5.	24 lipca 1966	Hilversum	Ceglana	Elly Krocke	Gail Sherriff Betty Stöve	6:3, 2:6, 6:1
Zwyciężczyni	6.	1 sierpnia 1966	Baden-Baden	Ceglana	Norma Baylon	Edda Buding Helga Schultze	4:6, 6:4, 6:4
Finalistka	6.	9 sierpnia 1966	Hamburg	Ceglana	Norma Baylon	Maria Bueno Margaret Smith	2:6, 1:6
Finalistka	7.	3 czerwca 1967	French Open	Ceglana	Pat Walkden	Françoise Durr Gail Sherriff	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	7.	14 kwietnia 1968	Johannesburg	Twarda	Pat Walkden	Margaret Smith Court Virginia Wade	0:6, 6:4, 7:5

W Erze Open 14 (8–6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	27 kwietnia 1968	Bournemouth	Ceglana	Fay Toyne	Christine Truman-Janes Nell Truman	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	1.	5 maja 1968	Hurlingham, Londyn	Ceglana	Pat Walkden	Margaret Smith Court Virginia Wade	nie rozegrano, tytuł wspólny
Finalistka	2.	19 maja 1968	Rzym	Ceglana	Pat Walkden	Margaret Smith Court Virginia Wade	2:6, 5:7
Zwyciężczyni	2.	16 czerwca 1968	Lugano	Ceglana	Lesley Turner Bowrey	Edda Buding Helga Niessen	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	3.	21 lipca 1968	Gstaad	Ceglana	Rosie Darmon	Helen Amos Elena Subirats	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	4.	28 lipca 1968	Hilversum	Ceglana	Pat Walkden	Astrid Suurbeek Judy Tegart	6:2, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	5.	11 sierpnia 1968	Hamburg	Ceglana	Pat Walkden	Winnie Shaw Judy Tegart	6:3, 7:5
Zwyciężczyni	6.	20 sierpnia 1968	Kitzbühel	Ceglana	Nell Truman	Jauss Schönberger	6:3, 6:1
Finalistka	3.	20 kwietnia 1969	Durban	Twarda	Pat Walkden	Rosie Casals Billie Jean King	3:6, 6:1, 2:6
Finalistka	4.	25 października 1969	Stalybridge	Dywanowa (hala)	Joyce Barclay	Ann Haydon-Jones Virginia Wade	3:6, 3:6
Finalistka	5.	15 listopada 1969	Londyn	Dywanowa (hala)	Joyce Barclay	Ann Haydon-Jones Virginia Wade	5:7, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni	7.	31 sierpnia 1970	Kitzbühel	Ceglana	Brenda Kirk	Helga Niessen Masthoff Winnie Shaw	6:4, 5:7, 6:3
Zwyciężczyni	8.	12 czerwca 1976	Beckenham	Trawiasta	Brigitte Cuypers	Natalja Czmyriowa Olga Morozowa	9:7, 6:4
Finalistka	6.	11 lipca 1976	Gstaad	Ceglana	Brigitte Cuypers	Betsy Nagelsen Wendy Turnbull	4:6, 4:6

Gra mieszana 9 (8–1)

Przed Erą Open 5 (4–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	11 sierpnia 1964	Hamburg	Ceglana	Thomaz Koch	Helga Schultze Nikola Pilić	6:3, 2:6, 1:6
Zwyciężczyni	1.	25 lipca 1965	Hilversum	Ceglana	Frew McMillan	Brak danych Brak danych	Brak danych
Zwycięzca	2.	5 czerwca 1966	French Championships	Ceglana	Frew McMillan	Ann Haydon-Jones Clark Graebner	1:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni	3.	24 lipca 1966	Hilversum	Ceglana	Frew McMillan	Brak danych Brak danych	Brak danych
Zwyciężczyni	4.	1 sierpnia 1966	Baden-Baden	Ceglana	Frew McMillan	Norma Baylon Nikola Pilić	6:3, 6:2

W Erze Open 4 (4–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	28 lipca 1968	Hilversum	Ceglana	Robert Maud	Margaret Smith Court Tom Okker	6:3, 7:5
Zwyciężczyni	2.	11 sierpnia 1968	Hamburg	Ceglana	Frew McMillan	Pat Walkden Malcolm Anderson	6:1, 12:10
Zwyciężczyni	3.	20 sierpnia 1968	Kitzbühel	Ceglana	Robert Wilson	Helen Amos Herb Fitzgibbon	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	4.	13 czerwca 1970	Beckenham	Trawiasta	Frew McMillan	Evonne Goolagong Bob Giltinan	tytuł wspólny, mecz nie odbył się

Uwagi

↑ Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017.

Przypisy

↑ Tennis South Africa: Annette du Plooy (Nee Van Zyl) South African former world top ten tennis player (ang.). www.youtube.com, 17 kwietnia 2014. [dostęp 2018-12-06].
↑ Delpher: Another Junior ITF tournament awarded to South Africa (ang.). gctennis.com, 23 lutego 2017. [dostęp 2018-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 grudnia 2018)].
↑ Delpher: Uit alle sporthoeken (niderl.). W: Algemeen Handelsblad [on-line]. www.delpher.nl, 22 kwietnia 1968. [dostęp 2018-12-06].
↑ Tennis South Africa: Annette Du Plooy, Nee Annette Van Zyl (ang.). www.youtube.com, 31 lipca 2012. [dostęp 2018-12-06].

Bibliografia

Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2018-12-26] (ang.).
Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2018-12-26] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2018-12-26] (ang.).

[5] Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017.

[1] Tennis South Africa: Annette du Plooy (Nee Van Zyl) South African former world top ten tennis player (ang.). www.youtube.com, 17 kwietnia 2014. [dostęp 2018-12-06].

[2] Delpher: Another Junior ITF tournament awarded to South Africa (ang.). gctennis.com, 23 lutego 2017. [dostęp 2018-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 grudnia 2018)].

[3] Delpher: Uit alle sporthoeken (niderl.). W: Algemeen Handelsblad [on-line]. www.delpher.nl, 22 kwietnia 1968. [dostęp 2018-12-06].

[4] Tennis South Africa: Annette Du Plooy, Nee Annette Van Zyl (ang.). www.youtube.com, 31 lipca 2012. [dostęp 2018-12-06].

[1]

[2]

[3]

[4]

[a]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne