Annie Besant

Annie Besant

Annie Wood Besant (ur. 1 października 1847 w Londynie, zm. 20 września 1933 w Adyarze w Indiach) – angielska teozofka, feministka, oraz pisarka. Była drugą przywódczynią Towarzystwa Teozoficznego (po Helenie Bławatskiej).

Annie Wood urodziła się w Londynie. Jej prywatną nauczycielką była siostra pisarza Fredericka Marryata. W 1867 roku wyszła za mąż za duchownego Franka Besanta. Jej decyzja była sprzeciwem wobec woli matki która uważała, że córka jest zbyt wartościowa aby żyć na wiejskiej plebanii. W małżeństwie urodziła troje dzieci, jednak już w 1873 roku związek został zakończony separacją. W następnym roku Annie dołączyła do Charlesa Bradlaugha w celu propagowania sekularyzmu i antykoncepcji. Po publikacji The Fruits of Philosophy (Owoce filozofii), w 1876 roku na mocy wyroku sądu (podobnie jak Bradlaugh) została skazana na karę więzienia. Wyrok ten unieważnił jednak sąd apelacyjny a Annie Besant stała się bohaterką dla oświeconej części londyńskiej opinii publicznej. W kolejnych latach działała jako pionierka fabiańskiego socjalizmu, pomagała w organizacji strajku kobiet w fabryce zapałek z East Endu w Londynie.

W 1889 roku z powodu zainteresowania zjawiskami psychicznymi uległa wpływom doktryn Heleny Bławatskiej, po śmierci której została przywódczynią Towarzystwa Teozoficznego[1].

Od 1916 roku kierowała Ligą Niezależnych Rządów w Indiach, a w 1918 roku została przewodniczącą Indyjskiego Kongresu Narodowego. Z powodu swojej działalności była w Indiach internowana. W 1925 roku wróciła do Anglii, gdzie starała się przekonać polityków Partii Pracy do poparcia autonomii Indii. W 1931 roku zamieszkała w Adyarze, gdzie wkrótce zmarła[2].

Przypisy

Bibliografia

  • Alan Palmer: Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Magnum, 1998. ISBN 83-85852-28-X.

Linki zewnętrzne


Media użyte na tej stronie