Anortyt

Anortyt

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	Ca[Al2Si2O8] (glinokrzemian wapnia)
Twardość w skali Mohsa	6–6,5
Przełam	nierówny, schodkowy
Łupliwość	doskonała, dwukierunkowa
Układ krystalograficzny	układ trójskośny
Gęstość minerału	2,74–2,76 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	biała, szara, czerwonawa, ciemnoszarozielonkawa, sporadycznie bywa bezbarwny
Rysa	biała
Połysk	szklisty

Anortyt – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy plagioklazów; bardzo rzadki.

Właściwości

Rozpuszcza się w kwasie solnym. Tworzy kryształy tabliczkowe, krótkosłupkowe, zazwyczaj zbliźniaczone. Kryształy narosłe spotykane są sporadycznie. Jest minerałem kruchym, przezroczystym. Tworzy kryształy mieszane z albitem (0 –10%).

Występowanie

Występuje w niektórych skałach magmowych (takich jak: gabro, bazalt, noryt, anortozyt) oraz w metamorficznych. Piękne kryształy występują w lapillach wulkanicznych Wezuwiusza.

Miejsca występowania: Włochy – w lawach Wezuwiusza, na Sycylii, Japonia – wyspy:Hokkaido i Myake; USA, Indie, Grenlandia, Rosja, Czechy.

Występuje również na Księżycu, w meteorytach i kometach^[1].

W Polsce – w okolicach Nowej Rudy, Bożkowa, Woliborza, w Górach Izerskich.

Zastosowanie

Ma znaczenie naukowe oraz kolekcjonerskie. Sporadycznie wykorzystywany w Jubilerstwie (kaboszony i paciorki do naszyjników).

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Antrotyt w webmineral.com (ang.)