António Leal Moreira
| ||
Data i miejsce urodzenia | 30 czerwca 1758 Abrantes | |
---|---|---|
Pochodzenie | portugalskie | |
Data i miejsce śmierci | 26 listopada 1819 Lizbona | |
Instrumenty | organy | |
Gatunki | muzyka poważna, muzyka klasycystyczna | |
Zawód | kompozytor |
António Leal Moreira (ur. 30 czerwca 1758 w Abrantes, zm. 26 listopada[a] 1819 w Lizbonie)[1] – portugalski kompozytor okresu klasycyzmu.
Życiorys
30 czerwca 1766 wstąpił do Seminário da Patriarcal w Lizbonie, gdzie był uczniem João de Sousy Carvalho, a od 1775 jego asystentem, następnie organistą. 19 maja 1777 wykonał publicznie swoją pierwszą kompozycję sakralną Missa do Espírito Santo, która została odśpiewana podczas aklamacji królowej Portugalii Marii I[2]. W 1787 został mianowany pierwszym kapelmistrzem (port. mestre de capela) dworskiej kapeli kaplicy królewskiej, na potrzeby której także komponował muzykę religijną[3][2].
W 1790 został dyrygentem Opery Włoskiej w Lizbonie[3]. W latach 1793–1800 pełnił funkcję dyrektora muzycznego w nowo otwartym Teatro Nacional de São Carlos, gdzie poprowadził koncert inauguracyjny, a później wystawił wszystkie swoje opery[1][3].
Twórczość
Moreira był jednym z pierwszych portugalskich kompozytorów tworzących do tekstów w ojczystym języku, choć większość jego utworów jest w języku włoskim[1]. Jego włoskie opery cieszyły się dużym powodzeniem, m.in. Siface e Sofonisba (wystawionym w Queluz, 1783), Ascanio in Alba (Queluz, 1785), Gli eroi spartani (Ajuda, 1787), A saloia enamorada, ou O remédio é casar (Lizbona, 1793), A vingança da cigana (Lizbona, 1793), L’eroina lusitana (wyst. w Lizbonie, 1795) oraz Musiche ne Il disertore francese (Turyn i Mediolan, 1800)[3][2].
Komponował także utwory instrumentalne (cztery sinfonie) oraz muzykę religijną, m.in. pięć villancicos, cztery msze, dwa magnifikaty, 11 zestawów responsoriów, psalmy[3][2].
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c Manuel Carlos De Brito, Robert Stevenson: Moreira, António Leal (ang.). W: Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2018-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-05)]. via Oxford University Press.
- ↑ a b c d De Brito 2004 ↓.
- ↑ a b c d e f Berny-Negrey 2000 ↓.
Bibliografia
- Wiesława Berny-Negrey: António Leal Moreira. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 6: M część biograficzna. Kraków: PWM, 2000. ISBN 83-224-0656-8. (pol.)
- Manuel Carlos De Brito: Moreira, António Leal. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. M. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)
Linki zewnętrzne
- António Leal Moreira w bazie Discogs.com (ang.)
- Dyskografia António Leal Moreira w MusicBrainz (ang.)
- António Leal Moreira – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Media użyte na tej stronie
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.