Anthony Rolfe Johnson
Data i miejsce urodzenia | 5 listopada 1940 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Anthony Rolfe Johnson (ur. 5 listopada 1940 w Tackley w hrabstwie Oxfordshire[1][2][3], zm. 21 lipca 2010 w Londynie[4]) – angielski śpiewak, tenor.
Życiorys
Kształcił się Guildhall School of Music w Londynie u Ellis Keeler oraz u Very Rózsy[1][2][3]. Początkowo występował jako członek chóru i w drobnych rolach operowych[2]. Od 1972 do 1978 roku występował na festiwalu operowym w Glyndebourne[2]. Jego pełnowartościowym debiutem był występ w roli hrabiego Vaudémont w Jolancie Piotra Czajkowskiego wraz z English Opera Group w 1973 roku[1][2][3]. Zasłynął przede wszystkim jako wykonawca ról w operach okresu baroku i klasycyzmu[1]. Wystąpił m.in. jako Don Ottavio w Don Giovannim w English National Opera w Londynie (1978) i Tamino w Czarodziejskim flecie w Welsh National Opera w Cardiff (1979)[2]. W 1983 roku kreował rolę Aschenbacha w operze Benjamina Brittena Śmierć w Wenecji na deskach Scottish Opera w Glasgow[2][3]. W 1987 roku po raz pierwszy wystąpił na festiwalu w Salzburgu w Das Buch mit sieben Siegeln Franza Schmidta, a w 1988 roku rolą Jupitera w Semele G.F. Händla debiutował w londyńskim Covent Garden Theatre[2][3]. W 1991 roku debiutował na deskach Metropolitan Opera w Nowym Jorku tytułową rolą w Idomeneuszu Mozarta[3]. Zajmował się także działalnością pedagogiczną, od 1990 roku był kierownikiem wydziału śpiewu w Britten-Pears School w Aldeburgh[1][3]. Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1992)[3].
Dokonał licznych nagrań płytowych, jego repertuar oprócz ról w operach barokowych i klasycystycznych obejmował także utwory twórców współczesnych (Benjamin Britten, Igor Strawinski), pieśni oraz partie oratoryjne w dziełach Bacha i Händla[1][3]. Związany był z nurtem autentyzmu w wykonawstwie muzyki barokowej, współpracując z Christopherem Hogwoodem i Johnem Eliotem Gardinerem[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 440–441. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3028. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d e f g h i The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 413. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ Margalit Fox: Anthony Rolfe Johnson, Farmer Turned Opera Star, Dies at 69 (ang.). nytimes.com, 2010-07-27. [dostęp 2021-12-15].
- ISNI: 0000 0001 1068 4918
- VIAF: 66652924
- LCCN: n82106641
- GND: 129365882
- BnF: 13899128n
- SUDOC: 074302744
- NLA: 36528438
- NKC: xx0025260
- BNE: XX1049873
- NTA: 072212535
- BIBSYS: 68757, 3036906
- PLWABN: 9810645790405606
- NUKAT: n2006099902
- OBIN: 102892
- J9U: 987007460067105171
- CANTIC: a19307147
- LNB: 000100251
- NSK: 000044941, 000484936
- CONOR: 19260771
- LIH: LNB:mRH;=Bd
- WorldCat: lccn-n82106641
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).