Anthrax (amerykański zespół muzyczny)

Anthrax
Ilustracja
Anthrax (2016)
Rok założenia

1981

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone (Nowy Jork)

Gatunek

thrash metal[1]
groove metal[1]
heavy metal[2]
speed metal[2]

Wydawnictwo

Megaforce, Island, Elektra, Ignition, Beyond, Sanctuary, Universal

Powiązania

The Damned Things, Stormtroopers of Death, Public Enemy, Nuclear Assault, Armored Saint, Shadows Fall, Slayer, Volbeat

Strona internetowa
logo Anthrax

Anthrax – amerykański zespół założony w Nowym Jorku w 1981 roku. Zaliczany obok zespołów Metallica, Slayer i Megadeth do wielkiej czwórki thrash metalu.

Historia zespołu

Zespół rozpoczął działalność w roku 1981, kiedy to założyli go Scott „Not” Ian (gitara) i Dan Lilker (gitara)[3]. W pierwszym okresie istnienia zespół doświadczył licznych zmian personalnych. Z początku wokalistą został John Connely, zastąpiony wkrótce przez Dirka Kennedy, Jasona Resenfelda i ostatecznie Neila Turbina. Na basie krótko grał m.in. Paul Kahn, na perkusji Dave Weiss, w którego miejsce został przyjęty Charlie Benante. Anthrax zaczynał jako support Metallica i Manowar. Materiał demo nagrał w roku 1983. Trafił on do Jona Zazuli, którego niezależna wytwórnia Megaforce Records wydała debiutancką płytę Metalliki. Przed wydaniem dużego albumu, we wrześniu 1983 ukazał się singel Soldiers Of Metal. Wkrótce potem do zespołu dołączył Dan Spitz (gitara, wcześniej grał w Overkill), w związku z tym Dan Lilker zmienił instrument na gitarę basową.

Do studia pod koniec 1983 roku weszli: Scott Ian, Dan Lilker, Neil Turbin (śpiew), Dan Spitz i Charlie Benante (perkusja). W styczniu 1984 Fistful of Metal trafił na rynek. Anthrax dopiero kształtował własne brzmienie jednak płyta zebrała pochlebne opinie (oprócz okładki uznawanej wtedy za niesmaczną) i sprzedawała się dobrze. Grupa odbyła wspólną trasę koncertową z Metalliką i Raven.

W Anthraxie następowały jednak kolejne zmiany (odszedł Dan Lilker a Neil Turbin został wyrzucony[3]) i nagranie w 1985 roku maksisingla Armed and Dangerous odbyło się z Mattem Fallonem (gitara basowa) i Joey Belladoną (śpiew). Płyta zawierała m.in. cover zespołu Sex Pistols God Save The Queen. Ukazanie się tego nagrania było dowodem, że zespoły thrash metalowe czerpią garściami z tradycji punk rocka (w tym czasie równolegle z Anthrax Scott Ian udzielał się w crossoverowym zespole S.O.D. – Stormtroopers Of Death).

W 1985 roku zespół podpisał kontrakt z Island Records i natychmiast wszedł do studia by nagrać album Spreading The Disease. Ukazał się on na rynku pod koniec 1985 roku w USA i na początku 1986 w Europie oraz był poprzedzony wydaniem singla Madhouse. Anthrax wyruszył na trasę koncertową z Metalliką zakończoną w Europie na festiwalu Aardshock w Holandii w październiku (dodatkowo w towarzystwie Slayera).

W listopadzie 1986 zespół pracował już nad kolejnym albumem. Producentem został Paul Kramer wcześniej pracujący m.in. z KISS. Do studia wszedł jednak po kolejnej zmianie w składzie. Nowym basistą został Frank Bello – siostrzeniec Charliego Benante. Among The Living ukazał się w marcu 1987 poprzedzony wydanym miesiąc wcześniej singlem I’m The Law. Singel sprzedawał się na tyle dobrze w Europie (dostał się do UK Top Ten), że zdecydowano się na wydanie w USA minialbumu pod tym tytułem. Osiągnął status złotej płyty. Istotną rzeczą dla tych sukcesów tych singli były eksperymenty z rapem, utwór I’m The Man. W lipcu ukazał się singel Indians, a do stacji telewizyjnych trafia videoklip z tym utworem.

Anthrax wyrusza na europejską i japońską trasę koncertową jako gwiazda (w towarzystwie Metal Church), a w USA poprzedza koncerty Kiss.

Początek roku 1988 zespół spędził na nagrywaniu albumu State Of Euphoria. Wydano również singel Antisocial. Album zdobył złotą płytę w 3 miesiące od ukazania się w październiku. Na trasie Road To Euphoria zespołowi towarzyszył Living Colour.

Anthrax wydał jeszcze drugi singel Make Me Laugh zanim wszedł do studia by rozpocząć nagrywanie kolejnej płyty.

Jeszcze w 1989 wyszedł na rynek EP Penikufesin. Chociaż w czasie sesji nagraniowej zespół przeżył pożar i trzęsienie ziemi to jednak w sierpniu 1990 roku udało się wypuścić na rynek album Persistance Of Time i wyruszyć na trasę wraz z Iron Maiden (trasa nazywała się No Prayer On The Road Tour) dołączył również do Slayera, Megadeth i Alice In Chains w serii koncertów Clash Of The Titans.

Kolejnym sukcesem był minialbum Attack Of The Killer B’s, który zawierał wspólne nagranie z Public EnemyBring The Noise. Zespół ten towarzyszył później Anthraxowi na wspólnej trasie koncertowej (wraz z Primus i Young Black Teens). Po jej zakończeniu zespół podpisał nowy kontrakt płytowy, z Elektra Records (współpraca z Island przestała się układać ze względu na słabą promocję ostatniego albumu). We wrześniu 1990 roku wraz z grupami Megadeth, Slayer, Testament, Alice in Chains oraz Suicidal Tendencies zespół ruszył w trasę Clash of the Titans. W 1992 z zespołu został również wyrzucony Joey Belladonna. Jako powód podano mały wkład pracy w działalność Anthraxu. Na jego miejsce został przyjęty John Bush z Armored Saint.

Z nowym wokalistą zespół nagrał i wydał w maju 1993 roku album Sound Of The White Noise. Trasa koncertowa odbyła się w towarzystwie Fight, Clawfingera, King’s X i M.O.D. W ciągu lat 1993 i 1994 Anthrax nagrywał utwory do ścieżek dźwiękowych filmów oraz albumów tribute (m.in. John Bush i Scott Ian jako członkowie Doom Squad nagrywają utwór wydany na albumie w hołdzie Judas Priest w 1996 roku).

Pierwszy album koncertowy Live: The Island Years ukazuje się w 1994 roku. Był on jednak jedynie wypełnieniem kontraktu z wytwórnią Island.

Już podczas pracy nad Sound Of The White Noise współpraca z Danem Spitzem uległa znacznemu pogorszeniu co zaowocowało wyrzuceniem go z zespołu w 1995 roku.

Pozostali członkowie Anthraxu nie zdecydowali się jednak na zastąpienie go stałym gitarzystą i na nagrywanym „Stomp 442” grał gościnnie między innymi Dimebag Darrell z Pantery, a także Paul Crook, który również towarzyszył zespołowi na koncertach. Część partii gitar nagrał perkusista Charlie Benante, który był jednym z głównych kompozytorów na tę płytę.

Wkrótce w związku ze słabą promocją nowych albumów przez Elektrę, zespół opuścił wytwórnię i zbudował własne studio nagrań w Yonkers w Nowym Jorku.

Po 3 latach przerwy Anthrax powrócił z wydaną w lipcu 1998 roku w Ignition Records płytą Volume 8 – The Threat Is Real. W 1999 roku zespół podpisał kontrakt z Beyond Records i wkrótce potem wydał Return of the Killer A’s, zestaw różnych wersji utworów wcześniej wydanych na albumach studyjnych. W jednym z nich (Ball Of Confusion) pojawili się wspólnie John Bush i Joey Belladonna.

W 2001 roku grupa była celem ataku mediów amerykańskich w związku z szeregiem zatruć wąglikiem w USA (po angielsku Anthrax to właśnie wąglik). Zespół próbowano zmusić do zmiany nazwy, ale muzycy tego nie zrobili.

Przed nagraniem kolejnego albumu w 2002 roku do zespołu dołączył stały gitarzysta: Rob Caggiano.

Pod koniec 2002 roku Anthrax ponownie wszedł do studia nagrań i rozpoczął pracę nad wydaną w 2003 roku płytą „We’ve Come For You All”.

W kwietniu 2004 roku Anthrax opuścił ostatecznie basista Frank Bello przechodząc do odradzającego się zespołu Helmet. Na jego miejsce (początkowo tylko na trasę, ostatecznie na stałe) został zaangażowany Joey Vera, przyjaciel Johna Busha z Armored Saint.

5 sierpnia 2004 roku podczas trasy koncertowej promującej nowy album zespół wystąpił w warszawskim klubie Proxima[4].

Jeszcze w trakcie trasy koncertowej na rynek trafiło koncertowe DVD i album pod tytułem Music Of Mass Destruction – Live from Chicago, a w listopadzie 2004 ukazał się studyjny album Greater Of Two Evils (wydany w USA przez Sanctuary). Album zawiera przearanżowane wersje utworów wydanych w czasach gdy wokalistą Anthraxu nie był jeszcze John Bush. Lista utworów na tej płycie jest wynikiem głosowania fanów.

Pod koniec kwietnia 2005 zespół wrócił do swojego klasycznego już składu z lat 1985–1992 (Joey Belladonna, Frank Bello, Charlie Benante, Scott Ian, Daniel Spitz) rozpoczynając nowy okres trasą Reunion Tour.

Po okresie niestabilności składu do zespołu dołączył wokalista Dan Nelson, zastępując tym samym Joeya Belladonnę. Do grupy dołączył także Rob Caggiano (gitara, 2003 – 2005); Dan Spitz nie jest już częścią zespołu[5].

Zespół planował skończyć i wydać nowy materiał w roku 2009, jednak jego wydanie się opóźniło[6]. W maju 2010 do grupy powrócił Joey Belladonna. 16 czerwca 2010 w ramach Sonisphere Festival zespół wystąpił na warszawskim Lotnisku Bemowo[7].

2 sierpnia 2013 roku zespół wystąpił na XIX Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą[8].

Muzycy

Obecny skład zespołu
Muzycy koncertowi
Byli członkowie zespołu
  • Paul Kahn – gitara basowa (1981)
  • Kenny Kushner – gitara basowa (1981)
  • Dave Weiss – perkusja (1981)
  • Greg D’Angelo – perkusja (1981-1983)
  • Greg Walls – gitara (1981-1983)
  • Dan Lilker – gitara (1981-1982), gitara basowa (1982-1984)
  • Jason Rosenfeld – wokal (1981-1982)
  • Dirk Kennedy – wokal (1981)
  • John Connelly – wokal (1981)
  • Neil Turbin – wokal (1982-1984)
  • Bob Berry – gitara (1983)
  • Dan Spitz – gitara (1983-1994, 2005-2007)
  • Matt Fallon – wokal (1984)
  • John Bush – wokal (1992-2005, 2009-2010)
  • Rob Caggiano – gitara (2001-2005, 2007-2013)
  • Dan Nelson – wokal (2007-2009)[10]

Dyskografia

Albumy studyjne

RokTytułPozycja na liścieCertyfikat
US
[11]
AUS
[12]
CAN
[13]
FIN
[14]
GER
[15]
NLD
[16]
NOR
[17]
SWE
[18]
SWI
[19]
UK
[20]
1984Fistful of Metal
  • Data: styczeń 1984
  • Wydawca: Megaforce
  • Format: CD, CS, LP
1985Spreading the Disease113553910288971122376163
1987Among the Living6221171543618USA: złoto[21]
UK: srebro[22]
1988State of Euphoria308717212012USA: złoto[21]
CAN: złoto[23]
UK: srebro[22]
1990Persistence of Time2430154618USA: złoto[21]
1993Sound of White Noise
  • Data: 25 maja 1993
  • Wydawca: Elektra
  • Format: CD, CS, LP
730133552214014USA: złoto[21]
CAN: złoto[23]
1995Stomp 442
  • Data: 24 października 1995
  • Wydawca: Elektra
  • Format: CD, CS, LP
4749813677
1998Volume 8: The Threat Is Real
  • Data: 21 lipca 1998
  • Wydawca: Tommy Boy
  • Format: CD, CS
118384373
2003We’ve Come for You All12222102
2011Worship Music12353361364242849
2016For All Kings
  • Data: 26 lutego 2016
  • Wydawca: Megaforce/Nuclear Blast
  • Format: CD, LP
7121445502549821
„–” pozycja nie była notowana.

Albumy koncertowe

RokTytuł
1994The Island Years
  • Data: 5 kwietnia 1994
  • Wydawca: Island (314 518 920-2)
  • Format: CD, LP
2004Music of Mass Destruction
  • Data: 20 kwietnia 2004
  • Wydawca: Sanctuary (06076-84688-2)
  • Format: CD
2005Alive 2
  • Data: 20 września 2005
  • Wydawca: Sanctuary (06076-84764-2)
  • Format: CD
2007Caught in a Mosh: BBC Live in Concert
  • Data: 22 stycznia 2007
  • Wydawca: Universal
  • Format: CD

Kompilacje

RokTytułPozycja na liścieCertyfikat
US
[11]
AUS
[12]
AUT
[24]
CAN
[25]
SWE
[18]
UK
[20]
1991Attack of the Killer B’s
  • Data: 25 czerwca 1991
  • Wydawca: Island (422 848 804-2)
  • Format: CD, CS, LP
275020453813USA: złoto[21]
CAN: złoto[23]
1998Moshers… 1986–1991
  • Data: 22 września 1998
  • Wydawca: Connoisseur (VSOPCD 252)
  • Format: CD
1999Return of the Killer A's
  • Data: 23 listopada 1999
  • Wydawca: Beyond (63985-78067-2)
  • Format: CD
2001Madhouse: The Very Best of Anthrax
  • Data: 26 czerwca 2001
  • Wydawca: Island (314 586 004-2)
  • Format: CD
2002Classic Anthrax: The Universal Masters Collection
  • Data: 19 stycznia 2002
  • Wydawca: Island (314 586 324-2)
  • Format: CD
The Collection
  • Data: 9 czerwca 2002
  • Wydawca: Spectrum (544 991-2)
  • Format: CD
2004The Greater of Two Evils
  • Data: 23 listopada 2004
  • Wydawca: Sanctuary (06076-84709-2)
  • Format: CD
2005Anthrology: No Hit Wonders (1985–1991)
  • Data: 20 września 2005
  • Wydawca: Island Def Jam (B0004996-02)
  • Format: CD
„–” pozycja nie była notowana.

Minialbumy

RokTytułPozycja na liścieCertyfikat
US
[11]
SWE
[18]
UK
[20]
1985Armed and Dangerous
  • Data: luty 1985
  • Wydawca: Megaforce (MRS-05)
  • Format: CD, CS, LP
1987I’m the Man
  • Data: 1987
  • Wydawca: Island (ISM-1163)
  • Format: 7", 12", CD, CS
534220USA: platyna[21]
CAN: złoto[23]
1989Penikufesin
  • Data: sierpień 1989
  • Wydawca: Island (209 950)
  • Format: CD, CS, LP
„–” pozycja nie była notowana.

Single

RokTytułPozycja na liścieAlbum
US
Main.

[26]
NLD
[27]
UK
[20]
1984„Soldiers of Metal”Fistful of Metal
1985„Madhouse”Spreading the Disease
1987„I’m the Man”20I’m the Man
„I Am the Law”32Among the Living
„Indians”44
1988„Make Me Laugh”26State of Euphoria
1989„Antisocial”44
1990„Got the Time”16Persistence of Time
„In My World”29
1991„Bring the Noise” (oraz Public Enemy)14Attack of the Killer B’s
1993„Black Lodge”3853Sound of White Noise
„Hy Pro Glo”
„Only”264836
„Room for One More”
1995„Fueled”Stomp 442
1996„Nothing”98
„Bordello of Blood”Bordello of Blood
1998„Inside Out”126Volume 8: The Threat Is Real
1999„Ball of Confusion”Return of the Killer A’s
2003
„Safe Home”We’ve Come for You All
„Taking the Music Back”
„–” pozycja nie była notowana.

Wideografia

RokTytułCertyfikat
1987N.F.V.: Oidivnikufesin
  • Data: 1987
  • Wydawca: PolyGram Video
  • Format: VHS
1991Through Time P.O.V.
  • Data: 1 lipca 1991
  • Wydawca: PolyGram Video
  • Format: VHS
Live Noize
  • Data: 1991
  • Wydawca: PolyGram Video
  • Format: VHS
1994White Noise: The Videos
  • Data: 1994
  • Wydawca: Elektra
  • Format: VHS
1999Return of the Killer A’s: Video Collection
  • Data: 23 listopada 1999
  • Wydawca: Beyond
  • Format: VHS, DVD
2004Music of Mass Destruction
  • Data: 20 kwietnia 2004
  • Wydawca: Sanctuary
  • Format: DVD
2005Rock Legends
  • Data: August 28 sierpnia 2005
  • Wydawca: Wienerworld
  • Format: DVD
Alive 2: The DVD
  • Data: 20 września 2005
  • Wydawca: Sanctuary
  • Format: DVD
Anthrology: No Hit Wonders (1985–1991) The Videos
  • Data: 20 września 2005
  • Wydawca: Island Def Jam
  • Format: DVD
2010The Big Four: Live from Sofia, Bulgaria
  • Data: 15 października 2010[28]
  • Wydawca: Universal Music Records
  • Format: DVD, Blu-Ray, CD

Nagrody i wyróżnienia

RokKategoriaTytułemNagrodaNotaŹródło
2004Spirit of RockAnthraxKerrang! AwardsLaur[30]
2005Best Metal BandMetal Hammer Golden Gods AwardsLaur[31]
2012Metal As FuckLaur[32]
2016InspirationLaur[33]
Revolver Innovator AwardThe Epiphone Revolver Music AwardsLaur[34]
Most Dedicated FansNominacja[35]

Przypisy

  1. a b Artist: Anthrax (ang.). www.metal-archives.com. [dostęp 2010-02-09].
  2. a b Stephen Thomas Erlewine, Greg Prato: Anthrax BIography (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2010-02-09].
  3. a b Robert Filipowski, Teraz Rock, „Teraz Anthrax – Czcij Muzykę”, nr 11 (105), listopad 2011.
  4. relacja: Anthrax, Virgin Snatch, Warszawa „Proxima” 5.08.2008. rockmetal.pl, 2008-08-07. [dostęp 2010-04-25].
  5. A N T H R A X. C O M – N.F.W.S (ang.). anthrax.com. [dostęp 2011-06-25].
  6. Aaron Dong: Anthrax’s Worship Music delayed (ang.). examiner.com, 2009-07-09. [dostęp 2010-04-25].
  7. Metallica, Slayer, Anthrax i Mastodon w Polsce (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-12-09].
  8. Przystanek Woodstock: Anthrax i Farben Lehre podczas drugiego dnia festiwalu (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-08-03].
  9. It’s Official: JOEY BELLADONNA Rejoins ANTHRAX For Tour, Studio Album – May 10, 2010 (ang.). Blabbermouth.net. [dostęp 2010-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-17)].
  10. Zespół Anthrax rozstał się z wokalistą (pol.). muzyka.onet.pl. [dostęp 2009-07-22].
  11. a b c Artist Chart History – Anthrax. W: Billboard [on-line]. Nielsen Business Media. [dostęp 2008-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)].
  12. a b Discography Anthrax. australian-charts.com. [dostęp 2008-12-05].
  13. Top 100 Albums. „RPM”. 48 (26), 1988-10-15. Library and Archives Canada. [dostęp 2008-12-05]. 
    Top 100 Albums. „RPM”. 57 (22), 1993-06-12. Library and Archives Canada. [dostęp 2008-12-05]. 
    Top 100 Albums. „RPM”. 62 (14), 1995-11-06. Library and Archives Canada. [dostęp 2008-12-05]. 
  14. Suomen virallinen lista – Albumit (fiń.). W: YLE Pop [on-line]. YLE, 1995. [dostęp 2008-12-06].
    Suomen virallinen lista – Albumit (fiń.). W: YLE Pop [on-line]. YLE, 1998. [dostęp 2008-12-06].
  15. Chartverfolgung – Anthrax (niem.). W: Musicline.de [on-line]. PhonoNet. [dostęp 2008-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-03)].
  16. Discografie Anthrax (niderl.). dutchcharts.nl. [dostęp 2008-12-05].
  17. Discography Anthrax. norwegiancharts.com. [dostęp 2008-12-05].
  18. a b c Discography Anthrax. swedishcharts.com. [dostęp 2008-12-05].
  19. Discography Anthrax. swisscharts.com. [dostęp 2008-12-05].
  20. a b c d Chart Stats – Anthrax. Chart Stats. [dostęp 2008-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-09)].
  21. a b c d e f g Searchable Database. Recording Industry Association of America. [dostęp 2008-06-24].
  22. a b BPI: Anthrax (wyszukaj w bazie danych). British Phonographic Industry, 1990-02-15. [dostęp 2008-12-05].
  23. a b c d Search Certification Database. Canadian Recording Industry Association. [dostęp 2008-06-24].
  24. Austrian Chart. austriancharts.at. [dostęp 2008-06-24].
  25. Canadian Album Chart. RPM. [dostęp 2008-03-07].
  26. Artist Chart History – Anthrax. Billboard. [dostęp 2008-02-19].
  27. Dutch Album Chart. dutchcharts.com. [dostęp 2008-06-24].
  28. ‘The Big Four’ DVD: New Release Dates Announced – Sep. 20, 2010 (ang.). blabbermouth.net. [dostęp 2010-09-20].
  29. Platynowe płyty DVD przyznane w 2010 roku, ZPAV [dostęp 2020-07-17].
  30. Darkness bask in Kerrang! success (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2016-01-31].
  31. Metal Hammer Award Winners Announced (ang.). www.metalunderground.com. [dostęp 2015-08-16].
  32. Chad Childers: 2012 Metal Hammer Golden Gods Awards Winners Announced Read More: 2012 Metal Hammer Golden Gods Awards Winners Announced (ang.). loudwire.com. [dostęp 2015-08-16].
  33. Alix Vallecillo: And the Metal Hammer Golden Gods Awards winners this year are… (ang.). www.metalinsider.net. [dostęp 2016-06-26].
  34. METALLICA, MEGADETH, ANTHRAX, SLIPKNOT Among Winners At ‘Revolver Music Awards’ (Video) (ang.). www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-12-14].
  35. Epiphone Revolver Music Awards Nominees (ang.). www.revolvermag.com. [dostęp 2016-12-14].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
0701 Anthrax Logo LR.png
Autor: Carlix3625, Licencja: CC BY-SA 3.0
The logotype for Anthrax.
Anthrax Rockavaria 2016 (12 von 12).jpg
Autor: pitpony.photography, Licencja: CC BY-SA 3.0
Anthrax Live @ Rockavaria, Germany, 2016