Antilopini

Antilopini
J.E. Gray, 1821
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – antylopa indyjska (Antilope cervicapra)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

Cetartiodactyla

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

wołowate

Podrodzina

antylopy

Plemię

Antilopini

Typ nomenklatoryczny

Antilope Pallas, 1766

Rodzaje

zobacz opis w tekście

Antilopini – plemię ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Afryce i Azji[36].

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje[36][37]:

  • Raphicerus C.H. Smith, 1827
  • Antidorcas Sundevall, 1847 – skocznik
  • Ammodorcas O. Thomas, 1891 – antylopik – jedynym przedstawicielem jest Ammodorcas clarkei O. Thomas, 1891 – antylopik ogadeński
  • Litocranius Kohl, 1886 – gerenuk
  • Saiga J.E. Gray, 1843 – suhak
  • Antilope Pallas, 1766 – antylopa – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Antilope cervicapra (Linnaeus, 1758) – antylopa indyjska
  • Nanger Lataste, 1885 – gazelka
  • Gazella de Blainville, 1816 – gazela
  • Eudorcas Fitzinger, 1869 – gazelopka
  • Dorcatragus Noack, 1894 – bejra – jedynym przedstawicielem jest Dorcatragus megalotis (Menges, 1894) – bejra somalijska
  • Madoqua Ogilby, 1837 – dikdik
  • Ourebia Laurillard, 1842 – oribi
  • Procapra Hodgson, 1846 – dżereń

Opisano również rodzaje wymarłe:

  • Antilospira Teilhard de Chardin & Yang, 1931[38]
  • Cambayella Pilgrim, 1939[39]
  • Dorcadoryx Teilhard de Chardin & Trassaert, 1938[40]
  • Dytikodorcas Bouvrain & Bonis, 2007[41]
  • Gazellospira Pilgrim & Schaub, 1939[42]
  • Helladorcas Bouvrain, 1997[43]
  • Homoiodorcas H. Thomas, 1981[44]
  • Majoreas Kostopoulos, 2004[45]
  • Nisidorcas Bouvrain, 1979[46]
  • Ouzocerus Bouvrain & Bonis, 1986[47]
  • Parantidorcas Arambourg, 1979[48]
  • Prostrepsiceros Forsyth Major, 1891[49]
  • Protetraceros Schlosser, 1903[50]
  • Protragelaphus Dames, 1883[51]
  • Sinapocerus Tekkaya, 1974[52]
  • Sinoreas Teilhard de Chardin & Trassaert, 1938[53]
  • Spirocerus Boule & Teilhard de Chardin, 1928[54]
  • Tragospira Kretzoi, 1954[55]
  • Tyrrhenotragus H. Thomas, 1984[56]

Uwagi

  1. ↑ a b c d e f g h i Typ nomenklatoryczny: Antilope Pallas, 1766.
  2. ↑ a b c d Typ nomenklatoryczny: Gazella de Blainville, 1816.
  3. ↑ a b c d e f g Typ nomenklatoryczny: Saiga J.E. Gray, 1843.
  4. ↑ a b c d Typ nomenklatoryczny: Raphiceros O. Thomas, 1897.
  5. ↑ a b Typ nomenklatoryczny: Gacella Knottnerus-Meyer, 1907 (= Gazella de Blainville, 1816).
  6. ↑ a b c Typ nomenklatoryczny: Antidorcas Sundevall, 1847.
  7. ↑ Typ nomenklatoryczny: Eudorcas Fitzinger, 1869.
  8. ↑ a b c Typ nomenklatoryczny: Procapra Hodgson, 1846.
  9. ↑ a b Typ nomenklatoryczny: Litocranius Kohl, 1886.
  10. ↑ a b c Typ nomenklatoryczny: Madoqua Ogilby, 1837.
  11. ↑ Typ nomenklatoryczny: Rhynchotragus Neumann, 1905 (= Madoqua Ogilby, 1837).
  12. ↑ Typ nomenklatoryczny: Dorcatragus Noack, 1894.
  13. ↑ a b Niepoprawna późniejsza pisownia Ammodorcas O. Thomas, 1891.
  14. ↑ Typ nomenklatoryczny: Ourebia Laurillard, 1842.

Przypisy

  1. ↑ J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 307, 1821. (ang.). 
  2. ↑ Ch.L. Bonaparte. Synopsis Vertebratorum Systematis. „Nuovi annali delle scienze naturali”. 2, s. 112, 1838. (łac.). 
  3. ↑ J.E. Gray. On the arrangement of the hollow-horned ruminants (Bovidæ). „The Annals and Magazine of Natural History”. 18 (119), s. 230, 1846. (ang.). 
  4. ↑ B.H. Hodgson. On Various Genera of the Ruminants. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 16 (2), s. 694, 1847. (ang.). 
  5. ↑ S.F. Baird: Mammals. W: United States. War Department: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-1857. T. 8. Cz. 1: General report upon the zoology of the several Pacific Railroad routes. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer, 1857, s. 664. (ang.).
  6. ↑ a b E. Haeckel: Generelle morphologie der organismen. Allgemeine grundzüge der organischen formen-wissenschaft, mechanisch begründet durch die von Charles Darwin reformirte descendenztheorie. Cz. 2. Berlin: G. Reimer, 1866, s. clviii. (niem.).
  7. ↑ J.E. Gray: Catalogue of ruminant Mammalia (Pecora, Linnaeus) in the British Museum. London: British Museum, 1872, s. 32. (ang.).
  8. ↑ Gill 1872 ↓, s. 8, 72.
  9. ↑ Gill 1872 ↓, s. 8.
  10. ↑ V. Brooke: Order VII.—Undulata. W: A.R. Wallace: The geographical distribution of animals. With a study of the relations of living and extinct faunas as elucidating the past changes of the earth’s surface. Cz. 2. New York: Harper and brothers, 1876, s. 223. (ang.).
  11. ↑ Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 51.
  12. ↑ Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 56, 99, 128.
  13. ↑ Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 56.
  14. ↑ Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 57.
  15. ↑ a b Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 61.
  16. ↑ Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 64.
  17. ↑ Knottnerus-Meyer 1907 ↓, s. 65.
  18. ↑ Pocock 1910 ↓, s. 876.
  19. ↑ Pocock 1910 ↓, s. 898.
  20. ↑ T. Roosevelt & E. Heller: Life-histories of African Game Animals. Cz. 2. New York: Charles Scribner’s Sons, 1914, s. 622. (ang.).
  21. ↑ Ch. Frick. Horned ruminants of North America. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 69, s. 539, 1937. (ang.). 
  22. ↑ a b c d Pilgrim 1939 ↓, s. 23.
  23. ↑ a b G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 161, 1945. (ang.). 
  24. ↑ И.И. Соколов. Опыт естественной классификации полорогих (Bovidae). „Труды Зоологического института РАН”. 14, s. 46, 231, 1953. (ros.). 
  25. ↑ S. Frechkop: Sous-ordre des Ruminants ou Sélénodontes. W: P. Grasse: Traité de Zoologie. Cz. 17: Mammifères. Les ordres: anatomie, éthologie, systématique. Paris: Masson, 1955, s. 646. (fr.).
  26. ↑ Haltenorth 1963 ↓, s. 73.
  27. ↑ Haltenorth 1963 ↓, s. 76.
  28. ↑ Haltenorth 1963 ↓, s. 77.
  29. ↑ Haltenorth 1963 ↓, s. 106.
  30. ↑ Haltenorth 1963 ↓, s. 107.
  31. ↑ Haltenorth 1963 ↓, s. 113.
  32. ↑ Haltenorth 1963 ↓, s. 114.
  33. ↑ W.F.H. Ansell: Order Artiodactyla. W: J. Meester & H.W. Setzer (redaktorzy): Mammals of Africa: An Identification Manual. Cz. 15. Washington, DC: Smithsonian Institute Press, 1972, s. 59. ISBN 0-87474-116-5. (ang.).
  34. ↑ J. Kingdom: The Kingdon field guide to African mammals. San Diego: Nature World Academic Press, Harcourt Brace & Company, 1997, s. 419. ISBN 0-12-408355-2. (ang.).
  35. ↑ a b c d A. Hassanin, F. Delsuc, A. Ropiquet, C. Hammer, B. Jansen van Vuuren, C. Matthee, M. Ruiz-García, F.M. Catzeflis, V. Areskoug, T.T. Nguyen & A. Couloux. Pattern and timing of diversification of Cetartiodactyla (Mammalia, Laurasiatheria), as revealed by a comprehensive analysis of mitochondrial genomes. „Comptes Rendus Biologies”. 335 (1), s. 46, 2012. DOI: 10.1016/j.crvi.2011.11.002. (ang.). 
  36. ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 334–344. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  37. ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 177–181. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  38. ↑ P. Teilhard de Chardin & Z.-j. Yang. Fossil mammals from the Late Cenozoic of Northern China. „Palaeontologia Sinica”. New series C. 1, s. 43, 1931. (ang.). 
  39. ↑ Pilgrim 1939 ↓, s. 121.
  40. ↑ Teilhard de Chardin i Trassaert 1938 ↓, s. 32.
  41. ↑ G. Bouvrain & L. Bonis. Ruminants (Mammalia, Artiodactyla: Tragulidae, Cervidae, Bovidae) des gisements du Miocène supérieur (Turolien) de Dytiko (Grèce). „Annales de Paléontologie”. 93 (2), s. 132, 2007. DOI: 10.1016/j.annpal.2007.03.001. (fr.). 
  42. ↑ G.E. Pilgrim & S. Schaub. Die schraubenhörnige Antilope des europäischen Oberpliocaens und ihre systematische Stellung. „Abhandlungen der schweizerischen paläontologischen Gesellschaft”. 62, s. 6, 1939. (niem.). 
  43. ↑ G. Bouvrain. Les bovidés du Miocène supérieur de Pentalophos (Macédoine, Grèce). „Münchner geowissenschafliche Abhandlungen”. 34A, s. 11, 1997. (fr.). 
  44. ↑ H. Thomas. Les Bovidés miocènes de la formation de Ngorora du Bassin de Baringo (Rift Valley, Kenya) II. „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. 84 (3), s. 404, 1981. (fr.). 
  45. ↑ D.S. Kostopoulos. Revision of some late Miocene spiral horned antelopes (Bovidae, Mammalia). „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie”. Abhandlungen 231 (2), s. 184, 2004. DOI: 10.1127/njgpa/231/2004/167. (ang.). 
  46. ↑ G. Bouvrain. Un nouveau genre de Bovidé de la fin du Miocène. „Bulletin de la Société Géologique de France”. S7–XXI (4), s. 510, 1979. DOI: 10.2113/gssgfbull.S7-XXI.4.507. (fr.). 
  47. ↑ G. Bouvrain & L. Bonis. Ouzocerus gracilis n.g., n.sp., Bovidae (Artiodactyla, Mammalia) du Vallésien (Miocène supérieur) de Macédoine (Grèce). „Geobios”. 19 (5), s. 664, 1986. DOI: 10.1016/S0016-6995(86)80063-8. (fr.). 
  48. ↑ C. Arambourg: Vertébrés Villafranchiens d’Afrique du Nord (Artiodactyles, Carnivores, Primates, Reptiles, Oiseaux). Paris: Fondation Singer-Polignac, 1979, s. 65. ISBN 978-29-00-92704-5. (fr.).
  49. ↑ Ch.I. Forsyth Major. Considèralions nouvelles sur la faune des Vertébrés du miocène supérieur dans l’île de Samos. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 113, s. 608, 1891. (fr.). 
  50. ↑ M. Schlosser. Die fossilen Säugetiere Chinas nebst einer Odontographie der rezenten Antilopen. „Abhandlungen der Mathematisch-Physikalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften”. 22, s. 136, 1906. (niem.). 
  51. ↑ W. Dames. Über eine neue Antilope ans dem Pliocaen von Pikermi in Attica. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Jahrgang 1883, s. 97, 1883. (niem.). 
  52. ↑ İ. Tekkaya. The Bovedae fauna of Middle Sinap of Turkey. „Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni”. 18 (7), s. 174, 1974. (ang.). 
  53. ↑ Teilhard de Chardin i Trassaert 1938 ↓, s. 73.
  54. ↑ N. Boule, H. Breuil, E. Licent & P. Teilhard de Chardin. Le paléolithique de la Chine. „Archives de l’Institut de paléontologie humaine”. 4, s. 66, 1928. (fr.). 
  55. ↑ M. Kretzoi. Bericht über die calabrische (villafranchische) fauna von Kisláng, kom. Fejér. „Magyar Állami Földtani Intézet Jelentése”. 1953, s. 254, 1954. (niem.). 
  56. ↑ Les origines africaines des Bovidae (Artiodactyla, Mammalia) miocènes des lignites de Grosseto (Toscane, Italie). „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. 4e série. 6, s. 81–101, 1984. (fr.). 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
BlackBuck.jpg
Autor: Sagar735, Licencja: CC BY-SA 4.0
Adult male blackbuck (Antilope cervicapra).