Antioch V Eupator

Antioch V Eupator
Moneta Antiocha V Eupatora
władca państwa Seleucydów
Okres	od 164 p.n.e. do 162 p.n.e.
Dane biograficzne
Dynastia	Seleucydzi
Data urodzenia	173 p.n.e.
Data śmierci	162 p.n.e.
Przyczyna śmierci	zamordowany
Ojciec	Antioch IV Epifanes
Matka	Laodika IV

Antioch V Eupator (gr. Αντίοχος Ε' Ευπάτωρ, „[Zrodzony] ze Szlachetnego Ojca”; ur. 173 p.n.e., zm. 162 p.n.e.) – władca państwa Seleucydów od 164 p.n.e. do 162 p.n.e., syn Antiocha IV Epifanesa.

Wiosną 164 p.n.e. Antioch IV, przed wymarszem na wojnę do Persji, mianował syna współregentem. Po śmierci ojca pod koniec 164 p.n.e. Antioch V wstąpił na tron w wieku 9 lat. Regentem małoletniego króla został Lizjasz, choć na łożu śmierci Antioch IV powierzył opiekę nad małym Antiochem Filipowi^[1]. W 162 p.n.e. Antioch V i Lizjasz wyprawili się do zrewoltowanej Judei, gdzie zostali pokonani przez Judę Machabeusza.

W 162 p.n.e. Rzym wycofał swoje poparcie dla Antiocha, kiedy w czasie antyrzymskich zamieszek w Antiochii tłum zabił Gnejusza Oktawiusza, rzymskiego ambasadora. Rzymscy senatorowie poparli Demetriusza I, który w tym czasie był zakładnikiem w Rzymie. W październiku 162 p.n.e. Demetriusz zdetronizował Antiocha i Lizjasza, i sam ogłosił się królem. Antioch wraz z Lizjaszem zginęli zamordowani^[2][3]

Przypisy

Bibliografia

• Benedetto Bravo, Ewa Wipszycka: Historia starożytnych Greków. T. 3: Okres hellenistyczny. Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-06653-9.
• Christian Habicht: The Seleukids and their rivals. W: Alan E. Astin, Frank William Walbank, M.W. Frederiksen, Robert Maxwell Ogilvie (eds.): The Cambridge Ancient History. Wyd. 2. T. VIII: Rome and the Mediterranean to 133 B.C.. Cambridge: Cambridge University Press, 1989, s. 353–356. ISBN 0-521-23448-4. (ang.)
• Anna Świderkówna: Hellada królów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-15629-9.

Władcy państwa Seleucydów Seleukos I Nikator (312–281 p.n.e.) Antioch I Soter (281–261 p.n.e.) Antioch II Theos (261–246 p.n.e.) Seleukos II Kallinikos (246–226 p.n.e.) Seleukos III Keraunos (226–223 p.n.e.) Antioch III Wielki (223–187 p.n.e.) Achajos (222–214 p.n.e.) (w Azji Mniejszej) Seleukos IV Filopator (187–175 p.n.e.) Antioch IV Epifanes (175–164 p.n.e.) Antioch V Eupator (164–162 p.n.e.) Demetriusz I Soter (162–150 p.n.e.) Aleksander I Balas (154–145 p.n.e.) Demetriusz II Nikator (145–139 p.n.e.) Antioch VI Epifanes Dionizos (142–138 p.n.e.) Diodotos Tryfon (138 p.n.e.) Antioch VII Sidetes (138–129 p.n.e.) Demetriusz II Nikator (129–125 Aleksander II Zabinas (125–123 p.n.e.) Kleopatra Thea (126–121 p.n.e.) Seleukos V Filometor (126 p.n.e.) Antioch VIII Grypos (126–96 p.n.e.) Antioch IX Kyzikenos (114–95 p.n.e.) Seleukos VI Epifanes (96–95 p.n.e.) Antioch X Eusebes (95–83 p.n.e.) Demetriusz III Filopator (95–88 p.n.e.) Antioch XI Epifanes Filadelfos (95 p.n.e.) Filip I Filadelfos (95–83 p.n.e.) Antioch XII Dionizos (87–84 p.n.e.) (Tigranes II (– król Armenii) 83–69 p.n.e.) Seleukos VII Kybiosaktes (70–60 p.n.e.?) Antioch XIII (69–64 p.n.e.) Filip II Philoromaeus (65–63 p.n.e.)