Antoine Brumel
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1460 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data śmierci | po 1520 |
| Gatunki | |
| Zawód |
Antoine Brumel, także Brummel, Brommel, Brunel[1] (ur. ok. 1460[1] przypuszczalnie w Chartres[2], zm. po 1520[1]) – flamandzki kompozytor okresu wczesnego renesansu.
Prawdopodobnie był uczniem Johannesa Ockeghema[1]. W 1483 roku prowadził chór chłopięcy przy katedrze w Chartres[1]. W 1497 roku był kanonikiem w Laon[1][3]. W latach 1498–1500 dyrygował chórem chłopięcym przy katedrze Notre-Dame w Paryżu[1]. W 1505 roku, po śmierci Jacoba Obrechta, został zatrudniony na dworze księcia Alfonsa I d’Este w Ferrarze[1], gdzie przypuszczalnie zmarł[3].
Za życia był wysoko ceniony m.in. przez Franchinusa Gaffuriusa, z późniejszych krytyków podziwiali go August Wilhelm Ambros, Otto Gombosi i Hellmuth Christian Wolff[1]. Jego twórczość porównywana jest z twórczością Josquina des Prés[2][3]. Skomponował 15 mszy, w tym Et ecce terrae motus na 12 głosów oraz L’homme armé i Missa pro defunctis na 4 głosy[3], ponadto 30 motetów, trzy magnificaty[2], a także antyfony, sekwencje, chansons i utwory instrumentalne[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 446. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c Joseph P. Swain: Historical Dictionary of Sacred Music. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 36. ISBN 978-1-4422-6462-5.
- ↑ a b c d e The Hutchinson Concise Dictionary of Music. London: Routledge, 2014, s. 93. ISBN 1-57958-178-1.