Anton Eichhorn
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 3 czerwca 1832 |
| Odznaczenia | |
 | |
Anton Eichhorn (ur. 9 maja 1809 w Piszewie koło Jezioran na Warmii, zm. 27 lutego 1869 we Fromborku[1]) – niemiecki teolog, historyk Kościoła i prawa kościelnego, badacz historii Warmii, profesor Liceum Hosianum w Braniewie.
Życiorys
Anton Eichhorn urodził się w 1809 roku w Piszewie koło Jezioran jako syn zamożnego chłopa Alberta i Katarzyny z domu Niesewandt. Uczęszczał do szkoły miejskiej w Jezioranach, następnie w latach 1820–1824 do progimnazjum w Reszlu. W latach 1824–1828 uczył się w gimnazjum w Braniewie, gdzie pozostawał pod wpływem znanego pedagoga Johanna Schmüllinga (1774–1851), reformatora szkolnictwa braniewskiego. Po uzyskaniu matury w 1828 kontynuował naukę w Liceum Hosianum, w którym w latach 1828–1832 studiował filozofię i teologię. Był uczniem wybitnego teologa prof. Johanna Busse (1788–1835), wykładającego historię Kościoła, prawo kościelne i języki bliskowschodnie.
3 czerwca 1832 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Józefa von Hohenzollerna, następnie przez prawie dwa lata był wikarym w katedrze św. Mikołaja w Elblągu, po czym został wysłany na studia do Berlina, gdzie uzyskał doktorat z filozofii (26 kwietnia 1835[2]). Po powrocie do Braniewa uczył religii w szkołach miejskich. W 1838 został mianowany profesorem zwyczajnym w Liceum Hosianum, w którym wykładał historię Kościoła, prawo kościelne i egzegezę Pisma Świętego. W kadencji 1851–1854 był wybrany na rektora tejże uczelni. W marcu 1852 roku przeniósł się do Fromborka. Od kwietnia 1867 był dziekanem katedry we Fromborku.
Anton Eichhorn założył w 1856 roku z Carlem Peterem Woelkym, Franzem Beckmannem, Andreasem Thielem (późniejszym biskupem warmińskim) i Josephem Benderem Warmińskie Towarzystwo Historyczne (Historischer Verein für Ermland). Pełnił funkcję prezesa stowarzyszenia oraz wydawcy czasopisma Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde Ermlands. W 1848 roku, jako poseł powiatu braniewskiego, brał udział w zgromadzeniu narodowym w Berlinie. Był rycerzem Orderu Czerwonego Orła IV klasy[3].
Zmarł 27 lutego 1869 we Fromborku. Pochowany został 3 marca w krypcie katedry we Fromborku[2].
Przypisy
- ↑ Bernd Moeller, Bruno Jahn, Deutsche Biographische Enzyklopädie der Theologie und der Kirchen (DBETh), Walter de Gruyter, 3 maja 2011, ISBN 978-3-11-095988-8 [dostęp 2018-11-11] (niem.).
- ↑ a b Wojciech Zawadzki Duchowieństwo katolickie z terenu obecnej diecezji elbląskiej w latach 1821–1945, Olsztyn 2000
- ↑ Josef Bender, Geschichte der philosophischen und theologischen studien in Ermland: Festschrift des Koenigl. lyceum Hosianum zu Braunsberg zu seiner fuenfzigjaehrigen jubelfeier sowie zur erinnerung an das dreihundertjaehrige bestehen der hosianischen anstalten ueberhaupt, C.A. Heyne, 1868 [dostęp 2018-01-19] (niem.).
Media użyte na tej stronie
Baretka:Order Czerwonego Orła
Titelseite der Zeitschrift / Title page of the periodical