Anton Filtz
| ||
Data i miejsce urodzenia | ochrzcz. 22 września 1733 Eichstätt | |
Pochodzenie | czeskie | |
Data i miejsce śmierci | pochowany 14 marca 1760 Mannheim | |
Gatunki | muzyka poważna | |
Zawód | kompozytor | |
Powiązania | szkoła mannheimska |
Johann Anton Filtz, czes. Antonín Fils, także Filz, Fieltz, Fiels[1] (ochrzcz. 22 września 1733 w Eichstätt, pochowany 14 marca 1760 w Mannheimie[1][2]) – niemiecki kompozytor pochodzenia czeskiego.
Życiorys
Niewiele wiadomo na temat jego życia[1]. Od 1764 roku działał na dworze elektorskim w Mannheimie jako drugi wiolonczelista orkiestry nadwornej[1][2]. Był uczniem Johanna Stamitza[1][2]. Zmarł młodo, przed rozwinięciem w pełni swojego talentu twórczego[1].
Należał do pierwszego, przedklasycznego pokolenia szkoły mannheimskiej[1]. Skomponował około 60 symfonii, ponadto koncerty na różne instrumenty oraz utwory kameralne[2]. Symfonie Filtza, cieszące się popularnością już za życia kompozytora, mają 4-częściową budowę sonatową i cechują się melodyjnymi tematami oraz silnymi kontrastami wyrazowymi[1]. Kompozytor wprowadzał do nich także elementy czeskiej muzyki ludowej, nadając finałom charakter zbliżony do polki lub furianta[1].