Anton Pilgram

Anton Pilgram

Portret Antona Pilgrama – wspornik w katedrze Św. Szczepana w Wiedniu
Data i miejsce urodzenia	ok. 1460 Brno
Data i miejsce śmierci	1515 Wiedeń
Narodowość	austriacka
Praca
Styl	gotyk

Anton Pilgram (ur. ok. 1460 w Brnie (?), zm. 1515 w Wiedniu) – austriacki budowniczy i rzeźbiarz, przedstawiciel późnego gotyku.

Sylwetka artysty

Autoportret Antona Pilgrama – fragment ambony w katedrze Św. Szczepana w Wiedniu

Fragment sakramentarium w kościele Św. Kiliana w Heilbronn

(c) Norbert Aepli, Switzerland, CC BY 2.5

Portal ratusza w Brnie

Jego pochodzenie nie jest w pełni wyjaśnione, najprawdopodobniej swoje dzieciństwo spędził w Brnie na Morawach. Działał ok. 1480 w Wiedniu, a ok. 1481 i później w południowych Niemczech, w latach 1502–1511 w Brnie, jako budowniczy kościoła Św. Jakuba, a następnie w Wiedniu jako główny architekt i rzeźbiarz katedry. Podczas swoich wędrówek zapoznał się z twórczością m.in. Mikołaja Gerhaerta z Lejdy.

Charakterystyka dzieł

Jego dzieła architektoniczne cechuje bardzo dobra znajomość i umiejętność analizy gotyckiego detalu architektonicznego. Równolegle z działalnością w dziedzinie architektury Anton Pilgram tworzył dzieła rzeźbiarskie, mniej bądź bardziej powiązane z architekturą, zarówno od strony formy, jak kompozycji. Jego rzeźby cechuje m.in. dążenie do prawidłowego oddania ruchu, wyrażania uczuć (psychologizacja) w postaciach, silnie zaznaczając ich indywidualne cechy. Anton Pilgram reprezentował późnogotycki realizm.

Dzieła

• Rozbudowa kościoła Św. Kiliana w Heilbronn (Szwabia), wraz z dekoracją rzeźbiarską.
• Dekoracja rzeźbiarska kościoła Św. Jerzego w Schwieberdingen w Badenii-Wirtembergii
• Portal starego ratusza w Brnie
• Budowa kościoła Św. Jakuba w Brnie
• Ambona w katedrze Św. Szczepana w Wiedniu
• Dekoracje wnętrza katedry wiedeńskiej m.in. rzeźbione wsporniki, chór muzyczny itd.

Literatura

• Karl Oettinger: Anton Pilgram und die Bildhauer von St.Stephan,

Wien 1951

• Andrzej Dulewicz: Encyklopedia sztuki niemieckiej, Warszawa 2002.
• Maryna Seneńko: Wiedeń, Warszawa 1975