Antoni Łoyko

Antoni Jan Franciszek Łoyko Radziejewski herbu Wąż (zm. 17 lipca 1738) – marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1736 roku, pisarz grodzki wileński w latach 1736-1738, mostowniczy wileński w latach 1734-1738, derewniczy wileński w latach 1734-1738, budowniczy wileński w latach 1734-1738, wojski oszmiański w latach 1734-1738, krajczy oszmiański[1] w latach 1722-1734, starosta boczesznicki.

Poseł powiatu wileńskiego na sejm nadzwyczajny pacyfikacyjny 1736 roku[2].

Bibliografia

  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. I, Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 137, 230, 685.
  • Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 134.

Przypisy

  1. ↑ lub orszański, Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. I, Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 313.
  2. ↑ Henryk Palkij, Sejmy 1736 i 1738 roku : u początków nowej sytuacji politycznej w Rzeczypospolitej, Rozprawy Wydziału Historyczno-Filozoficznego / Polska Akademia Umiejętności ; t. 93, Kraków 2000, s. 217.