Antoni (Narożnicki)
| Metropolita tobolski i syberyjski | |
| Kraj działania | Rosja |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | koniec XVII w. Ukraina Naddnieprzańska |
| Data śmierci | 9 października 1748 |
| Metropolita tobolski i syberyjski | |
| Okres sprawowania | 1742-1748 |
| Wyznanie | prawosławie |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny |
| Diakonat | przed 1742 |
| Prezbiterat | przed 1742 |
| Chirotonia biskupia | 26 września 1742 |
Antoni, nazwisko świeckie Narożnicki (ur. w ostatniej dekadzie XVII w. na Ukrainie Naddnieprzańskiej, zm. 9 października 1748) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego pochodzenia ukraińskiego.
Wykształcenie teologiczne uzyskał w Akademii Mohylańskiej. Od 1739 był namiestnikiem Ławry Troicko-Siergijewskiej. 26 września 1742 został wyświęcony na biskupa tobolskiego i syberyjskiego, otrzymując równocześnie godność metropolity[1]. W 1748 (według innego źródła w 1744[1]) przekształcił w seminarium szkołę duchowną założoną jeszcze w 1702 przez metropolitę tobolskiego i syberyjskiego Filoteusza. Początkowo metropolita Antoni sugerował zamknięcie tej placówki, z powodu jej ciągłych kłopotów finansowych, jednak nie wyraził na to zgody Świątobliwy Synod Rządzący[2]. Metropolita przekazał seminarium własną bibliotekę[1]. Kontynuował również działalność misyjną wśród nieprawosławnej ludności Syberii[1].
Urząd sprawował do śmierci w 1748[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Антоний (Нарожницкий). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
- ↑ Kuczyńska M.: Z zachodu na wschód. Obywatele Rzeczypospolitej na ołtarzach Cerkwi rosyjskiej. Kraków: Collegium Columbinum, 2011, s. 213. ISBN 978-83-7624-073-2.