Antoni (imię)

Antoniimię męskie pochodzenia łacińskiego. Pochodzi od Antonii (Antoniuszów), znaczącego rodu w starożytnym Rzymie. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Antoni w 2017[1], 2018[2], 2019[3], 2020[4], 2021[5] r. zajmował 1. miejsce w grupie imion męskich. W całej populacji Polaków Antoni zajmował w 2017 r. 51. miejsce (130 174 nadań)[6].

Antoni imieniny obchodzi 9 stycznia, 12 stycznia, 17 stycznia, 6 lutego, 1 marca, 8 marca, 16 marca, 3 kwietnia, 10 kwietnia, 2 maja, 10 maja, 7 czerwca, 12 czerwca, 13 czerwca, 5 lipca, 10 lipca, 25 lipca, 28 lipca, 3 września, 10 września, 23 września, 30 września, 2 października, 24 października, 31 października, 7 listopada, 1 grudnia, 13 grudnia, 15 grudnia i 28 grudnia.

Żeńska forma: Antonia

Odpowiedniki w innych językach

Osoby noszące imię Antoni

  • Antoni (1966–2021) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego, następnie Kościoła Prawosławnego Ukrainy
  • Antoni (1887–1952) – duchowny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, następnie Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego
  • Antoni (1926–2005) – rumuński biskup prawosławny

Zobacz też

Przypisy

  1. Statystyka imion za 2017 rok - podsumowanie. gov.pl. [dostęp 2018-02-11].
  2. Najpopularniejsze imiona dla chłopców 2018 - ranking ogólnopolski - Cyfryzacja KPRM - Portal Gov.pl, Cyfryzacja KPRM [dostęp 2022-06-13] (pol.).
  3. Znamy najpopularniejsze imiona 2019 roku - Cyfryzacja KPRM - Portal Gov.pl, Cyfryzacja KPRM [dostęp 2022-06-13] (pol.).
  4. Znamy najpopularniejsze imiona! - Cyfryzacja KPRM - Portal Gov.pl, Cyfryzacja KPRM [dostęp 2022-06-13] (pol.).
  5. Zuzanna i Antoni, a może Mercedes i Romeo? Znamy najpopularniejsze imiona! - Cyfryzacja KPRM - Portal Gov.pl, Cyfryzacja KPRM [dostęp 2022-06-13] (pol.).
  6. 100_najpopularniejszych_imion_bez_zgonow_18.01.2017_r. gov.pl. [dostęp 2018-02-11].
  7. Kazimierz Tymiński: Mały słownik POLSKO-ESPERANCKI. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 429. ISBN 83-214-0326-3.
  8. Hrynkiewicz-Adamskich B., Антропонимиа севера России конца XV–XVI века. Мужские христанские личные имена (основные формы), [w:] Onomastica, rocznik L, Kraków 2005.