Antoni Andrzejewski

Antoni Andrzejewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1900
Stęszew

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1918
Poznań

Zawód, zajęcie

robotnik, żołnierz

Grobowiec powstańców wielkopolskich na cmentarzu Górczyńskim

Antoni Andrzejewski (ur. 3 czerwca 1900 w Stęszewie[1], zm. 27 grudnia 1918 w Poznaniu) – powstaniec wielkopolski.

Życiorys

Najmłodszy z sześciu synów szewca Jana i Wiktorii z Walewskich[2]. W 1901 roku wraz z rodzicami przeprowadził się do Poznania, gdzie później był uczniem górczyńskiej szkoły podstawowej, skautem i aktywnym członkiem łazarskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[2]. Po zakończeniu nauki w 1915 roku pracował w poznańskich zakładach kolejowych. W 1918 roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego i brał udział w przygotowaniu powstania wielkopolskiego. Przydzielony 27 grudnia 1918 roku do 1 łazarskiego plutonu powstańczego, który liczył 48 członków i pod dowództwem Kazimierza Kapturskiego wyruszył na pomoc walczącym powstańcom Śródmieścia[2]. Został ranny pod budynkiem Prezydium Policji i zmarł od ran tego samego dnia. Pochowany jest na cmentarzu Górczyńskim, w obrębie pomnika Powstańców Wielkopolskich[2] (kwatera Iak-6-1)[3].

Przypisy

Bibliografia

  • Marek Rezler: Sylwetki zasłużonych poznaniaków. Biogramy historyczne. W: Wielka Księga Miasta Poznania. Wyd. 1. Poznań: Dom Wydawniczy „Koziołki Poznańskie”, 1994, s. 729. ISBN 83-901625-0-4.
  • Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 24. ISBN 83-01-02722-3.

Media użyte na tej stronie

Grobowiec powstańców wielkopolskich Górczyn.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grobowiec powstańców wielkopolskich na Cmentarzu Górczyńskim