Antoni Buratowski
| ||
Data i miejsce urodzenia | 1843 Ciężkowice | |
Data i miejsce śmierci | 21 października 1863 Jurkowice | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | 1863 | |
Główne wojny i bitwy | powstanie styczniowe: • potyczka o Osiek, • bitwa pod Rybnicą, • bitwa pod Jurkowicami, |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/Pomnik_powstancow_styczniowych_Olbierzowice.jpg/240px-Pomnik_powstancow_styczniowych_Olbierzowice.jpg)
Antoni Buratowski (ur. 1843 w Ciężkowicach, zm. 21 października 1863 w Jurkowicach) – polski strzelec piechoty, uczestnik powstania styczniowego, weteran potyczki o Osiek, bitwy pod Rybnicą i pod Jurkowicami.
Biografia
Urodził się w 1843 roku w Ciężkowicach na terenie ówczesnej Galicji Zachodniej. Pochodził ze szlacheckiego rodu, osiadłego w Małopolsce, w Brzozowej i okolicach koło Zakliczyna. Jako dwudziestolatek wziął udział w powstaniu styczniowym[1]. Walczył pod Osiekiem i bitwie pod Rybnicą pod dowództwem pułkownika Dionizego Czachowskiego. Został ciężko ranny w bitwie pod Jurkowicami. Zmarł 21 października 1863 w wyniku odniesionych ran w walce przeciwko kozakom. W bitwie tej poległo pięćdziesięciu dwóch powstańców, w tym dowódca oddziału kapitan August Rosner ps. „Gustaw Róża”, którego tożsamość jako jedyna została ustalona przez komisję w składzie z lekarzem ze Staszowa - Władysławem Korthem. 3 grudnia 1863 wraz z innymi poległymi współtowarzyszami broni został pochowany przez Ludwika Bryłę (sołtysa) i Jana Paprockiego (radnego) z Jurkowic oraz księdza S. Niezabitowskiego – administratora miejscowej parafii rzymskokatolickiej w zbiorowej mogile powstańczej na cmentarzu parafii św. Wawrzyńca w Olbierzowicach.
Istnieje również hipoteza, że przeżył potyczkę z rosyjskimi kozakami i po klęsce powstania został zesłany na Syberię. Informacji o przymusowej ekspatriacji nie można potwierdzić żadnymi wiarygodnymi materiałami źródłowymi. W listopadzie 1890 został oficjalnie uznany za zaginionego, a po kilku miesiącach 30 stycznia 1891 za zmarłego w trakcie polskiego powstania narodowego przeciwko Imperium Rosyjskiemu zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w Nowym Sączu.
Ujęty w spisie powstańców z archiwum ks. Ludwika Ruczki, który aktywnie brał udział w poszukiwaniach i świadczeniu pomocy weteranom powstania styczniowego oraz ich rodzinom[2]. Był probantem Władysława Bieniasa, uczestnika kampanii wrześniowej i obrońcy Lwowa.
Upamiętnienie
Antoniego Buratowskiego, jednego z powstańców poległych w bitwie pod Jurkowicami, upamiętniają:
- pomnik poległych powstańców styczniowych na placu przed kościołem św. Wawrzyńca w Olbierzowicach (z 1930),
- tablica na głazie pomnikowym powstania styczniowego w centrum Jurkowic (z 2003),
- tablica na zrewitalizowanej mogile powstańczej cmentarza parafialnego w Olbierzowicach (z 2013),
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ks. Ludwik Ruczka , Archiwum .
- ↑ Marcin Niewalda , Buratowski - Katalog Powstańców Styczniowych, www.genealogia.okiem.pl [dostęp 2018-05-15] .
Media użyte na tej stronie
Autor: Diabetes, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pomnik powstańców styczniowych w Olbierzowicach. Postawiony na placu przed kościołem parafialnym w 1930, odnowiony w 2008