Antoni Cebula

Antoni Cebula
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1911
Majdan Królewski

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1980
Koszalin

Jednostki

Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego

Antoni Cebula (ur. 16 lutego 1911 w Majdanie Królewskim, zm. 11 lutego 1980 w Koszalinie) – polski funkcjonariusz Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Milicji Obywatelskiej.

Życiorys

Urodził się 16 lutego 1911 w Majdanie Królewskim[1]. Syn Mikołaja. W Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego pracował od 1945. W czerwcu 1945 aresztował teściową i syna Antoniego Żubryda (zbiegłego ze służby w UB), niespełna 4-letniego Janusza[2]. Od 1 lipca do 31 grudnia 1945 był zastępcą szefa Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (PUBP) w Brzozowie[3]. W stopniu porucznika od 1 stycznia 1946 do 31 maja 1948 był szefem PUBP w Sanoku (w praktyce urzędem kierował do sierpnia 1948). W 1946 dokonywał organizacji kadr sanockiego PUBP (zasilili go m.in. członkowie AL z obszaru kieleckiego)[4]. Na przełomie maja i czerwca 1946 na terenie powiatu sanockiego działał oddział Narodowych Sił Zbrojnych „Zuch” majora Antoniego Żubryda[5] oraz aresztowani zostali i skazani w publicznych egzekucjach jego żołnierze Władysław Kudlik, Władysław Skwarc i Henryk Książek[6]. W 1947 ukończył naukę w Gimnazjum w Sanoku dla eksternów[1]. Formalnie 1 czerwca 1948 został szefem PUBP w Jaśle, zaś stanowisko objął na przełomie sierpnia i września 1948, pozostał na nim do 15 kwietnia 1951[7]. W latach od 1957 do 1961 był II zastępcą komendanta wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej ds. Bezpieczeństwa Publicznego w Koszalinie. W 1961 został zwolniony ze służby.

18 lipca 1946 został członkiem komisji rewizyjnej oddziału powiatowego w Sanoku Związku Uczestników Walki Zbrojnej o Niepodległość i Demokrację[8].

Zmarł 11 lutego 1980 w Koszalinie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu komunalnym[9].

Przypisy

  1. ↑ a b Archiwum Państwowe w Rzeszowie. Oddział w Sanoku. Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalogi zawierające świadectwa dojrzałości absolwentów ww. szkoły z lat 1927-1950. Swiadectwa dojrzałości Liceum Ogólnokształcącego 1946/1947 (zesp. 7, sygn. 262), k. 27.
  2. ↑ Byłem więziony przez UB. W: Kajetan Rajski: Wilczęta. Rozmowy z dziećmi Żołnierzy Wyklętych. Warszawa: Pro Patria, 2014, s. 125. ISBN 978-83-939007-1-8.
  3. ↑ Krzysztof Szwagrzyk (red.), Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza. Tom I 1944–1956, Instytut Pamięci Narodowej / Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2005, s. 392 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-22].
  4. ↑ Józef Pelc: W pościgu za bandą „Żubryda”. W: Ze wspomnień działaczy. Rzeszów: Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie, 1966, s. 315-316.
  5. ↑ Antykomunistyczna tablica na pomniku upamiętniającym komunistycznych funkcjonariuszy. esanok.pl, 6 maja 2014. [dostęp 2014-06-10].
  6. ↑ Paweł Brojek: Śmierć partyzantów mjr. Żubryda. prawy.pl, 24 maja 2014. [dostęp 2016-10-17].
  7. ↑ Krzysztof Szwagrzyk (red.), Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza. Tom I 1944–1956, Instytut Pamięci Narodowej / Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2005, s. 395 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-22].
  8. ↑ ZBoWiD 1986 ↓, s. 32.
  9. ↑ Antoni Cebula. cmentarz.koszalin.mpcms.pl. [dostęp 2017-03-29].

Bibliografia

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Antoni Cebula.JPG
Antoni Cebula