Antoni Chamiec (konsul)

Antoni Chamiec
Antoni Adam Jaxa-Chamiec h. Gryf

Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1891 Andruha, parafia Włodzimierzec, gubernia wołyńska
Data i miejsce śmierci	29 czerwca 1965 Wrocław
Poseł III kadencji na Sejm RP
Okres	od 1930 do 1933
Przynależność polityczna	BBWR
Kierownik Konsulatu w Tuluzie we Francji
Okres	od 1933 do 1937
Poprzednik	Adam Mikucki
Następca	Feliks Kopczyński
Odznaczenia

Antoni Chamiec, Antoni Adam Jaxa-Chamiec herbu Gryf (ur. 15 stycznia 1891 w Andrusze na Wołyniu, zm. 29 czerwca 1965 we Wrocławiu) – poseł na Sejm II RP i polski urzędnik konsularny.

Antoni Chamiec urodził się w guberni wołyńskiej Cesarstwa Rosyjskiego. Był synem Mariana (1851–1917) i Leonii z domu Poniatowskiej (1861–1939)^[1]. 10 października 1915 roku ożenił się w Lublinie z Marią z domu Krzyczkowską. Mieli czworo dzieci: Mirosławę, Witolda, Zofię i Wandę.

Antoni Chamiec studiował chemię i rolnictwo na Uniwersytecie Jagiellońskim (8 semestrów) oraz na uniwersytecie w Lozannie. Ochotniczo służył w WP (1919–1920); przeniesiony do rezerwy w stopniu porucznika. Prowadził własny majątek w Zosinie, w powiecie sarneńskim^[1]. Działacz polityczny BBWR na Polesiu oraz poseł na Sejm II RP (1930–1933) z Pińska. W marcu 1933 zrzekł się mandatu posła i zaczął pracować w Ministerstwie Spraw Zagranicznych II Rzeczypospolitej. Od maja 1933 do listopada 1937 był konsulem w Tuluzie we Francji. Następnie pracował w Departamencie Konsularnym MSZ w Warszawie, a potem w gabinecie ministra spraw zagranicznych. Po II wojnie światowej otrzymał jako repatriant gospodarstwo rolne koło Bystrzycy Kłodzkiej. Szybko zrezygnował z prowadzenia gospodarstwa i przeniósł się do Wrocławia, gdzie pracował jako technik-laborant w Ogrodzie Botanicznym przy Uniwersytecie Wrocławskim i nauczyciel w średnim szkolnictwie rolniczym^[2][3].

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1922)^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Biogram na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2020-08-25].