Antoni Dobkiewicz

Antoni Stanisław Dobkiewicz
Data i miejsce urodzenia

25 września?/ 7 października 1875
Kijów

Data i miejsce śmierci

27 sierpnia 1956
Łódź

Alma Mater

Uniwersytetu św. Włodzimierza w Kijowie

Dziedzina sztuki

muzyka

Antoni Stanisław Dobkiewicz[1] (ukr. Добкевич Антон Казимирович, ur. 25 września?/ 7 października 1875 w Kijowie, zm. 27 sierpnia 1956 w Łodzi) – polsko-ukraiński muzyk i pedagog[2].

Życiorys

Dobkiewicz w 1897 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu św. Włodzimierza w Kijowie, a następnie w 1901 na Kijowskiej Akademii Muzycznej(ukr.) w klasie fortepianu Władimira Puchalskiego. W 1902 ukończył studia w Konserwatorium Wiedeńskim w klasie Teodora Leszetyckiego. W latach 1904–1910 był nauczycielem w Szkole Muzycznej w Smoleńsku, a następnie w latach 1910–1914 wykładał w Kijowskiej Szkole Muzycznej Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego, gdzie do jego uczniów należał m.in. Anatolij Butski(ukr.)[2]. Jednocześnie w 1913 ukończył studia w Konserwatorium Petersburskim. Od 1913 do 1920 wykładał w Kijowskim Konserwatorium Państwowym, następnie w latach 1922–1926 był profesorem w warszawskim Konserwatorium Muzycznym[2], gdzie jego uczniami byli m.in.: Kiejstut Bacewicz[3] i Władysław Walentynowicz[4]. W latach 1926–1939 był profesorem gry na fortepianie w Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej-Dobkiewiczowej w Łodzi[2]. Tam jego uczniami byli m.in. Vytautas Bacevičius[5] i Władysław Kędra[6]. Następnie podczas II wojny światowej Antoni Dobkiewicz utrzymywał się z udzielania prywatnych lekcji[7].

Konserwetorium H. Kijeńskiej-Dobkiewiczowej po II wojnie światowej przekształcono w Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Łodzi, gdzie Dobkiewicz również pracował w charakterze profesora[7].

Podczas swojej kariery muzycznej Dobkiewicz grywał koncerty w Kijowie, Petersburgu, Wiedniu i Polsce. W jego repertuarze były utwory m.in.: Ludwiga van Beethovena, Fryderyka Chopina i Roberta Schumanna[8][2].

Życie prywatne

Jego żoną była Helena Kijeńska-Dobkiewiczowa, założycielka Konserwatorium Muzycznego w Łodzi, przekształconego w Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną[7].

Zmarł w Łodzi 27 sierpnia 1956[2] został pochowany w części katolickiej Starego Cmentarza w Łodzi[9].

Przypisy

  1. ↑ Bazy Biblioteki Narodowej, mak.bn.org.pl [dostęp 2022-05-02].
  2. ↑ a b c d e f Добкевич Антон Казимирович – Енциклопедія Сучасної України, esu.com.ua [dostęp 2022-05-02].
  3. ↑ University of Music in Lodz – Patrons, www.amuz.lodz.pl [dostęp 2022-05-02].
  4. ↑ Anna Szarapka, Władysław Walentynowicz. Twórca, pedagog i organizator życia muzycznego, Gdańsk 2017, ISBN 978-83-933415-8-0, OCLC 1054392076 [dostęp 2022-05-02].
  5. ↑ Andrzej Chodkiewicz, Encyklopedia muzyki, wyd. Wyd. 2., popr, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13410-0, OCLC 48677023 [dostęp 2022-05-02].
  6. ↑ Władysław Kędra, [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [online], chopin.nifc.pl [dostęp 2022-05-02].
  7. ↑ a b c Piotr Soszyński, Helena Kijeńska i Antoni Dobkiewicz – twórcy łódzkich tradycji pianistycznych, [w:] Krystyna Juszyńska (red.), Pianistyka łódzka, Łódź 2008, ISBN 978-83-60929-12-4, OCLC 993877734 [dostęp 2021-10-03].
  8. ↑ A. Kudryt︠s︡ʹkyĭ, Mytt︠s︡i Ukraïny. Ent︠s︡yklopedychnyĭ dovidnyk, Kyïv: „Ukraïnsʹka ent︠s︡yklopedii︠a︡” imeni M.P. Baz︠h︡ana, 1992, ISBN 5-88500-042-5, OCLC 28767535 [dostęp 2022-05-01].
  9. ↑ Zbigniew Piąstka, W cieniu alei cmentarnych, Łódź 1990, s. 31.