Antoni Eisenbaum
| ||
Antoni Eisenbaum | ||
Data urodzenia | 1791 | |
Data i miejsce śmierci | 17 lipca 1852 Warszawa | |
Zawód, zajęcie | pisarz, dziennikarz, tłumacz |
Antoni Eisenbaum (ur. 1791, zm. 17 lipca 1852 w Warszawie) – polski pisarz, dziennikarz, tłumacz i działacz asymilatorski pochodzenia żydowskiego, dyrektor Szkoły Rabinów w Warszawie.
Życiorys
Uczył się w Liceum Warszawskim. W wieku 25 lat założył w Warszawie czasopismo w języku polskim i jidysz „Dostrzegacz Nadwiślański” („Der Beobachter an der Weischel”). Przyczynił się do otwarcia w Warszawie Szkoły Rabinów, której był potem wieloletnim dyrektorem.
Pochowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 1, rząd 2)[1]. W 1855 roku na jego nagrobku wyryto pierwszy napis w języku polskim na tym cmentarzu.
Przypisy
- ↑ Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7.
Bibliografia
- Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888.
- Henryk Kroszczor: Cmentarz Żydowski w Warszawie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 13. ISBN 83-01-04304-0.
Media użyte na tej stronie
Antoni Eisenbaum