Antoni Florian Liechtenstein

Antoni Florian Liechtenstein Anton Florian
— Jego Najjaśniejsza Wysokość książę Liechtensteinu, książę opawski i karniowski, hrabia Rietbergu, suweren Domu Liechtenstein —
Portret pędzla nieznanego artysty.
Książę Liechtensteinu
Okres	od 12 marca 1718 do 11 listopada 1721
Poprzednik	Józef Wacław I
Następca	Józef I Jan
Dane biograficzne
Dynastia	Liechtensteinowie
Data i miejsce urodzenia	28 maja 1656 Wilfersdorf
Data i miejsce śmierci	11 listopada 1721 Wiedeń
Ojciec	Hartmann III Liechtenstein
Matka	Sidonia Elisabeth von Salm Reifferscheidt
Małżeństwo	Eleonora Barbara von Thun und Hohenstein od 15 października 1679 do 11 listopada 1721
Dzieci	Franciszek Augustyn, Eleonora, Antonia Maria Eleonora, Karol Józef Florian, Antoni Ignacy Józef, Józef I Jan, Innocenty Franciszek Antoni, Maria Karolina Anna, Karol Józef, Anna Maria, Maria Eleonora
Odznaczenia

Antoni Florian Liechtenstein, właśc. Anton Florian von Liechtenstein (ur. 28 maja 1656 w Wilfersdorfie, zm. 11 listopada 1721 w Wiedniu) – książę Liechtensteinu w latach 1718-1721, książę karniowski i opawski, hrabia Rietbergu.

Życiorys

Antoni Florian urodził się 28 maja 1656 roku w Wilfersdorfie jako syn księcia Hartmanna III i jego żony Sidonii Elisabeth von Salm Reifferscheidt^[1].

15 października 1679 roku poślubił Eleonorę Barbarę von Thun und Hohenstein i doczekał się z nią jedenaściorga dzieci, jednak większość z nich zmarł w młodym wieku^[2]:

• Franciszek Augustyn (1680-1681)
• Eleonora (1681-1682)
• Antonia Maria Eleonora (1683-1715)
• Karol Józef Florian (1685-1686)
• Antoni Ignacy Józef (1689-1690)
• książę Józef I Jan Adam (1690-1732) – książę Liechtensteinu w latach 1721-1732.
• Innocenty Franciszek Antoni (1693-1707)
• Maria Karolina Anna (1694-1735)
• Karol Józef (1697-1704)
• księżna Anna Maria (1699-1753) – księżna Liechtensteinu w latach 1748-1753 jako żona Józefa Wacława I.
• Maria Eleonora (1703-1757)

W 1676 roku został szambelanem na dworze cesarza Leopolda I, gdzie szybko został oceniony jako utalentowany dyplomata. W 1687 reprezentował cesarza na koronacji Józefa I na króla Węgier, a 1689 został pierwszym świeckim dostojnikiem, który został specjalnym wysłannikiem cesarskim na dworze papieskim^[1]. Jego zadanie stało się trudniejsze po śmierci zaprzyjaźnionego papieża Innocentego XI, kiedy nowym został Aleksander VIII. W związku z tym w 1691 został awansowany na ambasadora cesarskiego^[1][3]. W 1695 roku został powołany do Tajnej Rady, a w 1697 odznaczony Orderem Złotego Runa^[1]. Towarzyszył arcyksięciowi Karolowi III w wyprawie do Hiszpanii, a następnie w przegranej wojnie o sukcesję hiszpańską^[3]. Ponadto wpadł w osobisty konflikt z pretendentem do tronu^[1]. Mimo tego nadal cieszył się zaufaniem rodziny cesarskiej i w 1711 roku uczestniczył w koronacji Karola VI na cesarza^[1].

Ojciec Antoniego Floriana – Hartmann III, był synem Gundakara Liechtenstaina, który zaś był młodszym bratem księcia Karola I^[4]. Po bezdzietnej śmierci ostatniego potomka Karola I – Jana Adama I 16 czerwca 1712 roku, to właśnie na Antoniego powinna przejść większość majątku i tytuły po zmarłym kuzynie^[1]. Sprawę komplikowały osobiste relacje krewnych i niechęć Jana Adama I do Antoniego Floriana, spowodowała, że ziemie Schellenberg i Vaduz i godność księcia trafiły w ręce nieletniego bratanka Antoniego – Józefa Wacława I^[1]. Po wielu latach negocjacji udało się dojść do porozumienia z bratankiem, który 12 marca 1718 roku zrzekł się władzy na rzecz wuja^[1]. W zamian za ziemie Księstwa Liechtensteinu, młody Józef Wacław I otrzymał wieloletnią siedzibę Antoniego Floriana – Rumburg^[1].

Dzięki wpływom Antoniego Floriana cesarz Karol VI podniósł 23 stycznia 1719 roku majątki Schellenberg i Vaduz do rangi księstwa cesarskiego, nadając mu imperialną bezpośredniość^[3][5]. Od tej pory książęta Liechtensteinu nie byli bez ziemi, wydarzenie to uważa się za początek państwa Liechtensteinu.

Przypisy