Antoni Gościański

Antoni Gościański

Data i miejsce urodzenia	21 lutego 1926 Kopanie
Data i miejsce śmierci	25 marca 1998 Warszawie
Obywatelstwo	Polska
Kategoria wagowa	ciężka

Grób Antoniego Gościańskiego na cmentarzu Bródnowskim

Antoni Gościański (ur. 21 lutego 1926 w osadzie Kopanie, pow. Gostyń, (województwo wielkopolskie), zm. 25 marca 1998 w Warszawie) – polski bokser wagi ciężkiej, olimpijczyk.

Życiorys

Wstępując w szeregi poborowych nie myślał o karierze sportowej, a tym bardziej ringowej. Młody żołnierz mierzący 176 cm wzrostu i ważący 90 kg, wyróżniał się odwagą i nie bywałą siłą, dla boksu został wypatrzony przez trenera Stanisława Zalewskiego. Naukę boksu rozpoczął w klubie CWKS Warszawa pozostając w nim do końca kariery. Uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach 1952 roku, odpadając w eliminacjach. Startując w mistrzostwach Europy w Mediolanie 1951 roku, został wyeliminowany w ćwierćfinale. Czterokrotnie wywalczył tytuł mistrza Polski w 1951, 1952, 1953 i 1954 roku, był też brązowym medalistą mistrzostw w 1950 i 1955. Uczestnicząc w drużynowych mistrzostwach Polski, sześciokrotnie wywalczył w latach 1952, 1953, 1954, 1955, 1956 i 1957 drużynowe mistrzostwo. 12 razy wystąpił w reprezentacji Polski, odnosząc 6 zwycięstw, 1 remis i 5 porażek w latach 1951 – 1956.

Karierę sportową zakończył w 1957 roku. Stoczył 156 walk, z czego 125 wygrał, 1 zremisował i 30 przegrał^[1]

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 114U-1-48).

Bibliografia

• Wyniki olimpijskie zawodnika na portalu Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-13)]. (ang.)

Przypisy