Antoni Jastrzębski

Antoni Jastrzębski

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1860 Ginczany
Data i miejsce śmierci	31 października 1924 Grodno
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	Dowództwo Okręgu Generalnego „Kielce” Komenda Miasta i Placu Kielce
Stanowiska	zastępca dowódcy okręgu komendant miasta i placu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka

Antoni Bronisław Jastrzębski (ur. 23 sierpnia 1860 w Ginczanach, zm. 31 października 1924 w Grodnie^[1]) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Antoni Bronisław Jastrzębski urodził się 23 sierpnia 1860 roku w Ginczanach, w rodzinie Wiktora i Emilii z Miszkowskich. 13 czerwca 1879 roku, po ukończeniu gimnazjum klasycznego w Suwałkach, został powołany do armii rosyjskiej, jako jednoroczny ochotnik. W 1882 roku ukończył Wileńską Szkołę Junkrów Piechoty i rozpoczął zawodową służbę w armii rosyjskiej. W 1917 roku dowodził brygadą 191 Dywizji Piechoty^[2].

Jako pułkownik I. armii rosyjskiej reskryptem Rady Regencyjnej z 31 października 1918 roku został przydzielony do podległego jej Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia^[3]. 4 listopada 1918 roku szef Sztabu Generalnego WP, generał dywizji Tadeusz Rozwadowski powierzył mu kierownictwo Okręgu Wojskowego Nr VII Częstochowskiego, w Inspektoracie Kieleckim^[4]. Od 7 do 20 listopada 1918 roku obowiązki dowódcy okręgu wojskowego łączył z dowodzeniem Okręgowym Częstochowskim Pułkiem Piechoty, późniejszym 27 Pułkiem Piechoty. 15 stycznia 1919 roku kierownik Ministerstwa Spraw Wojskowych, pułkownik Jan Wroczyński mianował go komendantem Okręgowej Komendy Uzupełnień w Kielcach^[5]. Od 11 grudnia 1919 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy Okręgu Generalnego „Kielce”, które to stanowisko zgodnie z etatem przewidziane było dla generała podporucznika^[6]. 7 stycznia 1920 roku został naczelnikiem Wydziału V Dowództwa Okręgu Generalnego „Łódź”^[7]. 19 maja 1920 roku objął Komendę Miasta i Placu w Kielcach^[8]. 22 maja 1920 roku został zatwierdzony w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 kwietnia 1920 roku w korpusie oficerów piechoty^[9]. Z dniem 1 maja 1921 został przeniesiony w stan spoczynku^[10]. Na emeryturze mieszkał w Kielcach^[11]. W 1922 roku został powołany do służby czynnej w Straży Granicznej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji Głównej Komendy Straży Granicznej i mianowany komendantem wojewódzkim w Białymstoku^[12].

26 października 1923 roku Prezydent RP zatwierdził go w stopniu generała brygady w stanie spoczynku^[13].

Został pochowany na cmentarzu wojskowym w Grodnie^[14].

Przypisy

Bibliografia

• Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
• Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
• Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.