Antoni Karpiński

Antoni Karpiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia24 października 1855
Środa Wlkp
Data i miejsce śmierci22 kwietnia 1941
Warszawa
Miejsce spoczynkuCmentarz św. Piotra i Pawła w Gnieźnie
Zawód, zajęcieprawnik
Narodowośćpolska
Stanowiskoprezes sądu, adwokat

Antoni Karpiński (ur. 24 października 1855 w Środzie Wielkopolskiej, zm. 22 kwietnia 1941 w Warszawie) – adwokat, działacz narodowo-demokratyczny, powstaniec wielkopolski.

Życiorys

Ojcem Antoniego był Leopold Karpiński, matką Otolia z Jarochowskich. Gimnazjum ukończył w Śremie w którym w 1875 zdał maturę. Studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i Bonn. Jego syn Zygmunt Karpiński to współtwórca Banku Polskiego[1].

Od 1883 na stałe osiadł w Gnieźnie. Jako adwokat bronił polskich działaczy niepodległościowych przed sądami pruskimi. W okresie zaboru pruskiego był przewodniczącym rady nadzorczej polskiej spółki prasowej „Lech. Gazeta Gnieźnieńska”[2] .Od 1909 członek Rady Głównej Polskiego Towarzystwa Demokratycznego. Aktywnie uczestniczył w przygotowaniach do wybuchu Powstania Wielkopolskiego. Był członkiem Miejskiej i Powiatowej Rady Ludowej oraz Rady Robotniczej[3]. W latach 1919-1927 był pierwszym prezesem Sądu Okręgowego w Gnieźnie, a od 1919 do 1921 piastował urząd przewodniczącego gnieźnieńskiej Rady Miejskiej.

Uznając jego długoletnią pracę, Magistrat i Rada Miejska w Gnieźnie 3 listopada 1932 mianowała go Honorowym Obywatelem Miasta Gniezna[4].

Jesienią 1947 rodzina złożyła uroczyście jego prochy w grobie rodzinnym na cmentarzu św. Piotra i Pawła w Gnieźnie. Nagrobek odrestaurowano w 2004 roku, ustawiając tablicę z napisem „Z wdzięczności Rada Miasta Gniezna Anno Domini 2004”.

Przypisy

  1. ↑ Karpiński Zygmunt. PWN Biznes. [dostęp 2014-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)].[dostęp 2014-02-12]
  2. ↑ Zygmunt Karpiński: Gniezno w ostatnich latach panowania pruskiego. W: O Wielkopolsce, złocie i dalekich podróżach. Warszawa: 1971, s. 112.
  3. ↑ Piotr Jóźwiak, apl. adw., doktorant UAM (Poznań)-Adwokaci w Powstaniu Wielkopolskim. Palestra Pismo adwokatury polskiej.[dostęp 2014-02-12]
  4. ↑ Dziennik Poznański 1932. 11. 06 (str.8 Z Wielkopolski i Pomorza - z Gniezna). Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa.[dostęp 2014-02-14]

Media użyte na tej stronie