Antoni Koleński

Antoni Koleński^[a] (ur. 1847 lub 4 maja 1848 w Samborze, zm. 6 stycznia 1917 w Krośnie) – polski duchowny rzymskokatolicki, proboszcz, dziekan, kanonik. Radny powiatowy i miejski, działacz społeczny i niepodległościowy.

Życiorys

Nagrobek Antoniego Koleńskiego

Urodził się w 1847 w Samborze^[1] lub 4 maja 1848^[2]. W 1870 otrzymał święcenia kapłańskie i został duchownym rzymskokatolickim^[1]. Posługiwał w Parafii św. Wawrzyńca w Rymanowie, gdzie był wikariuszem, a od 1890 do 1908 proboszczem^[3]. Od 1891 był także dziekanem rymanowskim^[3]. Jego kandydatura była rozważana odnośnie do objęcia mandatu posła do Sejmu Krajowego Galicji po śmierci Jana Duklana Słoneckiego w 1896^[4]. Podczas służby w Rymanowie dokonał remontów kościoła i plebanii, wzniósł nowy ołtarz, nabył organy^[3]. Za jego sprawą w 1902 w Rymanowie osiadły siostry zakonne Służebniczki Najświętszej Marii Panny^[3].

Od 1890 był członkiem Rady c. k. powiatu sanockiego, wybrany z grupy gmin miejskich i pełnił mandat w kolejnych latach 1890, 1892, 1893, 1894, 1895, 1896, będąc wówczas członkiem wydziału powiatowego)^{[5][6][7][8][9][10][11][12]}. Ponownie wybrany w 1903 z grupy gmin wiejskich^{[13][14][15][16]}, znów wybrany w 1907 z grupy gmin wiejskich^{[17][18][19][20][21]}.

Od 1908 do 1917 był proboszczem Parafii Trójcy Przenajświętszej w Krośnie^[3][22]. Był też dziekanem krośnieńskim^[23]. Prowadził prace remontowe tamtejszej bazyliki^[22]. Stał na czele rady nadzorczej Chrześcijańskiego Towarzystwa Wyrobu i Sprzedaży Szat Liturgicznych w Krośnie^[24]. Był członkiem Towarzystwa Powściągliwość i Praca^[25]. W Krośnie był radnym miejskim, członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Został delegowany z konsystorza biskupiego do zarządu Towarzystwa Kółek Rolniczych na okres trzechlecia 1899-1902^[26][27]. Był autorem publikacji pt. O współudziale Kółek rolniczych w walce przeciw alkoholizmowi, wydanej w broszurze nr 18 tegoż towarzystwa^[28]. 27 maja 1904 został wybrany członkiem zarządu Powiatowych Kółek Rolniczych w Sanoku^[29]. Podczas I wojny światowej był członkiem Powiatowego Komitetu Narodowego. Otrzymał godności R.M. (Rochettum et Mantolettum)^[1], E.C. (Expositorium Canonicale)^[3] i kanonika.

Zmarł 6 stycznia 1917 w Krośnie^[3]. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Krośnie^[30]. Jego nagrobek został odnowiony^[31] staraniem Podkarpackiego Towarzystwa Historycznego w Krośnie w 2014.

Uwagi

Przypisy