Antoni Kowalczyk (oblat)

Antoni Kowalczyk OMI
ang. Antoine Kowalczyk
Czcigodny Sługa Boży
zakonnik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1866
Dzierżanów

Data i miejsce śmierci

10 lipca 1947
St. Albert

Miejsce pochówku

Cmentarz w St Albert

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

oblaci

Śluby zakonne

b.d

Antoni Kowalczyk (ang. Antoine Kowalczyk; ur. 4 kwietnia 1866 w Dzierżanowie, zm. 10 lipca 1947 w St. Albert) – kanadyjski zakonnik polskiego pochodzenia ze Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Biografia

Antoni Kowalczyk urodził się 4 kwietnia 1866 w Dzierżanowie koło Krotoszyna, jako szóste z dwanaściorga dzieci Ignacego i Łucji Kowalczyków. Po ukończeniu szkoły elementarnej, uczył się na kowala w Krotoszynie. By zdobyć praktykę, wyjechał do Drezna. Następnie przeniósł się do Hamburga, gdzie podjął pracę w fabryce amunicji. W Niemczech zetknął się z oblatami, dzięki którym rozpoczął naukę w Kolegium św. Karola w Valkenburgu w Holandii. Wstąpił do oblackiego nowicjatu i złożył śluby zakonne. Jako brat zakonny został skierowany do pracy misyjnej w Kanadzie, do której przybył 1 czerwca 1896. Najpierw pracował wśród Indian. W 1897 uległ wypadkowi, w którym zmiażdżyło mu prawą rękę. W 1911 zamieszkał w domu formacyjnym w Edmonton, gdzie prowadził pralnię i pracował w kotłowni. Był też zakrystianem. Odznaczał się szczególnym nabożeństwem do Matki Bożej. Zakonnik zmarł 10 lipca 1947 w St. Albert (koło Edmonton) podczas rekolekcji zakonnych[1][2][3]. Pochowany na cmentarzu katolickim w St Albert (7A St Vital Ave).

Proces beatyfikacyjny

Z inicjatywy prowincji Wniebowzięcia NMP oblatów w Toronto poczyniono starania celem wyniesienia go na ołtarze[4]. W okresie od 14 kwietnia do czerwca 1952 toczył się na szczeblu diecezjalnym proces informacyjny[4]. Od tej pory przysługiwał mu tytuł Sługi Bożego. W Edmonton w Kolegium św. Jana odbyły się 63 sesje komisji beatyfikacyjnej[5]. Przesłuchano czterdziestu czterech świadków[5]. Badano pisma pozostawione przez niego, po czym 5 kwietnia 1966 Stolica Apostolska wydała dekret aprobujący jego pisma, jako zgodny z depozytem wiary Kościoła katolickiego[4]. Następnie w okresie od 23 września do 24 czerwca 1983 toczył się w archidiecezji Edmonton proces apostolski[4][5]. 26 marca 1993 Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wydała dekret o ważności procesu informacyjnego i apostolskiego[4]. W 1989 zostało przygotowane tzw. Positio wymagane w dalszej procedurze jego beatyfikacji, po czym w 1994 Stolica Apostolska zaaprobowała po zapoznaniu się ten dokument[4][5]. 15 grudnia 2011 odbyła się specjalne sesja konsultorów teologicznych, a 5 lutego 2013 sesja kardynałów i biskupów Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, która pozytywnie zaopiniowała dokumentację procesu, po czym 27 marca 2013 papież Franciszek ogłosił dekret o heroiczności jego życia i cnót[6][7][8]. Od tej pory przysługuje mu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego. Postulatorem procesu beatyfikacyjnego został wyznaczony o. Diego Sáez Martín OMI[4].

Przypisy

  1. Historia. www.sanktuariumlutogniew.pl. [dostęp 2019-08-26]. (pol.).
  2. Oblaci NMP: br. Antoni Kowalczyk OMI wkrótce będzie ogłoszony Sługą Bożym. www.zyciezakonne.pl, 2011-11-18. [dostęp 2019-08-26]. (pol.).
  3. Mirosław Olszewski. Bezręki kowal. „Misyjne Drogi”. 5, s. 36-37, 2013. (pol.). 
  4. a b c d e f g ~1947~ (ANTOINE [ANTONI] KOWALCZYK). newsaints.faithweb.com. [dostęp 2022-04-06]. (ang.).
  5. a b c d Krzesik 2019 ↓, s. 95.
  6. Greg Pietraszewski: Br. Antoni Kowalczyk OMI (1866–1947). poloniaedmonton.com, 2018-10-27. [dostęp 2019-08-26].
  7. Wiesław Ratajczak: Brat Ave Maria. www.przewodnik-katolicki.pl. [dostęp 2019-08-26].
  8. Br. Antoni Kowalczyk OMI (1866–1947). oblaci.pl. [dostęp 2019-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-26)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

AntoniKowalczykOMI.jpg
o. Antoni Kowalczyk OMI