Antoni Kuligowski

Antoni Kuligowski

Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1910 Warszawa
Data śmierci	28 października 1992
Minister rolnictwa
Okres	od 30 marca 1956 do 10 stycznia 1957
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Edmund Pszczółkowski
Następca	Edward Ochab
Odznaczenia

Antoni Kuligowski (ur. 1 kwietnia 1910 w Warszawie, zm. 28 października 1992) – polski ślusarz, technik-metalowiec i polityk. Minister rolnictwa w latach 1956–1957, poseł na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji.

Życiorys

Syn Ludwika i Józefy, uzyskał wykształcenie średnie techniczne. Był młodzieżowym działaczem socjalistycznym sympatyzującym z Komunistyczną Partią Polski. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. Członek Polskiej Partii Robotniczej, a następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pracował w aparacie partyjnym. W PPR był sekretarzem (1945–1947) i I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego w Bydgoszczy oraz zastępcą członka Komitetu Centralnego (1947–1948). W PZPR był I sekretarzem KW w Bydgoszczy (1948–1949), Szczecinie (1949), Wrocławiu (1951–1952) i w Koszalinie (1960–1968). W Komitecie Centralnym tej partii był kierownikiem (1952–1953) i zastępcą kierownika (1959–1960) Wydziału Rolnego, a także zastępcą członka (1948–1954, 1964–1968) i członkiem KC (1954–1959). Od 1959 do 1964 członek Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej, a w latach 1968–1971 jej przewodniczący.

Pełnił mandat poselski na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji. W latach 1953–1956 podsekretarz stanu w Ministerstwie Państwowych Gospodarstw Rolnych, a następnie do stycznia 1957 minister rolnictwa. W okresie 1957–1959 sekretarz Głównego Komitetu Organizacyjnego Związku Kółek i Organizacji Rolniczych.

Żonaty z Eugenią Kuligowską. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach Warszawie (kwatera G-11-11)^[1].

Odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi

Przypisy

Bibliografia

• Informacje w BIP IPN
• TadeuszT. Mołdawa TadeuszT., Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 383, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887 .
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej

Rząd Bolesława Bieruta/Józefa Cyrankiewicza (1952–1957)

W dniu zaprzysiężenia

Bolesław Bierut (PZPR) Józef Cyrankiewicz (PZPR) Władysław Dworakowski (PZPR) Tadeusz Gede (PZPR) Piotr Jaroszewicz (PZPR) Stefan Jędrychowski (PZPR) Hilary Minc (PZPR) Zenon Nowak (PZPR) Konstanty Rokossowski (PZPR) Feliks Baranowski (PZPR) Czesław Bąbiński (PZPR) Hilary Chełchowski (PZPR) Konstanty Dąbrowski (PZPR) Jan Dąb-Kocioł (ZSL) Tadeusz Dietrich (PZPR) Mieczysław Hoffmann (PZPR) Witold Jarosiński (PZPR) Bolesław Jaszczuk (PZPR) Kazimierz Mijal (PZPR) Marian Minor (PZPR) Ryszard Nieszporek (PZPR) Roman Piotrowski (PZPR) Bolesław Podedworny (ZSL) Mieczysław Popiel (PZPR) Stanisław Radkiewicz (PZPR) Adam Rapacki (PZPR) Bolesław Rumiński (PZPR) Jan Rustecki (PZPR) Stanisław Skrzeszewski (PZPR) Włodzimierz Sokorski (PZPR) Eugeniusz Stawiński (PZPR) Ryszard Strzelecki (PZPR) Jerzy Sztachelski (PZPR) Wacław Szymanowski (ZSL) Henryk Świątkowski (PZPR) Julian Tokarski (PZPR) Adam Żebrowski (PZPR) Kiejstut Żemaitis (PZPR)

Późniejsi członkowie rządu

Antoni Mierzwiński (PZPR) Jakub Berman (PZPR) Edmund Pszczółkowski (PZPR) Eugeniusz Szyr (PZPR) Franciszek Jóźwiak (PZPR) Stanisław Łapot (PZPR) Władysław Wicha (PZPR) Stefan Pietrusiewicz (PZPR) Roman Fidelski (PZPR) Roman Zambrowski (PZPR) Franciszek Waniołka (PZPR) Stanisław Zawadzki (PZPR) Antoni Kuligowski (PZPR) Karol Kuryluk (PZPR) Mieczysław Moczar (PZPR) Zofia Wasilkowska (PZPR) Stefan Żółkiewski (PZPR) Jan Rabanowski (SD) Zygmunt Moskwa (SD) Stefan Ignar (ZSL) Rajmund Barański Władysław Bieńkowski (PZPR) Stanisław Darski Marian Spychalski (PZPR) Witold Trąmpczyński (PZPR) Edward Ochab (PZPR)

• kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu