Antoni Luboradzki

Antoni Luboradzki
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1764
Płock

Data śmierci

14 kwietnia 1822

Biskup pomocniczy płocki
Okres sprawowania

1805–1822

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

26 czerwca 1805

Sakra biskupia

25 maja 1806

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

25 maja 1806

Konsekrator

Onufry Kajetan Szembek

Antoni Luboradzki (ur. 13 czerwca 1764 w Płocku, zm. 14 kwietnia 1822) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy płocki.

Życiorys

26 czerwca 1805 papież Pius VII prekonizował go biskupem pomocniczym diecezji płockiej oraz biskupem in partibus infidelium taniskim. 25 maja 1806 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa płockiego Onufrego Kajetana Szembka.

Po śmierci bpa Szembka w 1809 nowym ordynariuszem płockim kapituła wybrała Tomasza Ostaszewskiego, który przez konflikt Piusa VII z Napoleonem nie mógł otrzymać zatwierdzenia papieskiego (Stolica Apostolska nie udzielała wówczas prekonizacji na terenach będących pod władzą Napoleona) i tym samym do 1815 nie mógł przyjąć sakry biskupiej. Podczas tego okresu czynności zastrzeżone dla biskupa (m.in. udzielanie święceń kapłańskich) wykonywał bp Luboradzki[1]. Antoni Luboradzki biskupem pomocniczym płockim był do śmierci 14 kwietnia 1822.

Przypisy

  1. Stan diecezji płockiej na podstawie raportu biskupa Adama Prażmowskiego z 1818 (pol.). [dostęp 2019-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-13)].

Bibliografia