Antoni Luboradzki
Data i miejsce urodzenia | 13 czerwca 1764 |
---|---|
Data śmierci | 14 kwietnia 1822 |
Biskup pomocniczy płocki | |
Okres sprawowania | 1805–1822 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Nominacja biskupia | 26 czerwca 1805 |
Sakra biskupia | 25 maja 1806 |
Data konsekracji | 25 maja 1806 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
|
Antoni Luboradzki (ur. 13 czerwca 1764 w Płocku, zm. 14 kwietnia 1822) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy płocki.
Życiorys
26 czerwca 1805 papież Pius VII prekonizował go biskupem pomocniczym diecezji płockiej oraz biskupem in partibus infidelium taniskim. 25 maja 1806 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa płockiego Onufrego Kajetana Szembka.
Po śmierci bpa Szembka w 1809 nowym ordynariuszem płockim kapituła wybrała Tomasza Ostaszewskiego, który przez konflikt Piusa VII z Napoleonem nie mógł otrzymać zatwierdzenia papieskiego (Stolica Apostolska nie udzielała wówczas prekonizacji na terenach będących pod władzą Napoleona) i tym samym do 1815 nie mógł przyjąć sakry biskupiej. Podczas tego okresu czynności zastrzeżone dla biskupa (m.in. udzielanie święceń kapłańskich) wykonywał bp Luboradzki[1]. Antoni Luboradzki biskupem pomocniczym płockim był do śmierci 14 kwietnia 1822.
Przypisy
- ↑ Stan diecezji płockiej na podstawie raportu biskupa Adama Prażmowskiego z 1818 (pol.). [dostęp 2019-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-13)].
Bibliografia
- Antoni Luboradzki w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
- Antoni Luboradzki w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 2019-12-13]