Antoni Lucci

Błogosławiony
Antoni Lucci

Antonio Lucci

biskup
Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1681 Agnone del Sannino
Data i miejsce śmierci	25 lipca 1752 Bovino
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	18 czerwca 1989 Bazylika św. Piotra na Watykanie przez Jana Pawła II
Wspomnienie	25 lipca

Data urodzenia	2 sierpnia 1682
Data śmierci	24 lipca 1752
Biskup Bovino
Okres sprawowania	od 1729 do 1752
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	19 września 1705
Nominacja biskupia	7 lutego 1729
Sakra biskupia	13 lutego 1729

Antoni Lucci (ur. 2 sierpnia 1681 w Agnone del Sannino we Włoszech, zm. 25 lipca 1752 w Bovino) – włoski franciszkanin konwentualny, biskup, błogosławiony.

Uczył się najpierw w rodzinnym Agnone del Sannino, a następnie w Neapolu i w Asyżu. Będąc już franciszkaninem poznał późniejszego świętego Franciszka Antoniego Fasaniego.

Był profesorem i prefektem studiów w Agnone, następnie prowincjałem i rektorem kolegium św. Bonawentury w Rzymie. W 1729 został wyniesiony na stolicę biskupią w Bovino przez papieża Benedykta XIII. Jako biskup wprowadzał dyscyplinę kościelną, wybudował katedrę, seminarium duchowne i liczne kościoły.

Był autorem podręcznika teologii i dziejów świętych franciszkańskich z wczesnego okresu zakonu – Ragioni istoriche^[1]. Beatyfikowany został przez papieża Jana Pawła II 18 czerwca 1989.

Zobacz też

• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• modlitwa za pośrednictwem świętego
• beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Antoni Lucci w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)