Antoni Madziara

Antoni Madziara
tytularny generał dywizji tytularny generał dywizji
Data i miejsce urodzenia6 czerwca 1856
Lublica
Data i miejsce śmierci5 sierpnia 1925
Kraków
Przebieg służby
Lata służby1881 – 1921
Siły zbrojneWappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Jednostki13 Pułk Piechoty
56 Pułk Piechoty
Komenda Miasta Krakowa
Stanowiskadowódca pułku
komendant miasta
Główne wojny i bitwyI wojna światowa
wojna o Lwów

Antoni Madziara (ur. 6 czerwca 1856 w Lublicy, zm. 5 sierpnia 1925 w Krakowie) – tytularny generał dywizji Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 6 czerwca 1856 roku w Lublicy, w ówczesnym powiecie jasielskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała i Katarzyna z Dąbrowskich[1][2]. Ukończył studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Wyższej Szkoły Technicznej w Wiedniu. Do c. i k. Armii wstąpił w 1881 roku i otrzymał stopień podporucznika. Karierę wojskową rozpoczynał w 13 Galicyjskim Regimencie Piechoty Graf Huyn. W maju 1905 awansowany do stopnia majora i przeniesiony do 77 Pułku Piechoty[3]. Służąc w jego szeregach został mianowany podpułkownikiem[4]. Od 9 kwietnia 1913 roku do 27 kwietnia 1915 roku dowodził 56 Galicyjskim Pułkiem Piechoty[5]. Brał udział w I wojnie światowej, na froncie rosyjskim, w tym w bitwie pod Gorlicami. Po awansie na stopień generała majora 12 września 1915 roku piastował m.in. stanowisko komendanta Lublina i powiatu lubelskiego, generalnego inspektora guberni radomskiej i piotrkowskiej, a od października 1916 roku komendanta wojskowego Przemyśla. 1 grudnia 1917 roku został przeniesiony w stan spoczynku[5].

4 listopada 1918 roku generał Bolesław Roja wyznaczył go na stanowisko komendanta miasta Krakowa[6]. Po wybuchu wojny polsko-ukraińskiej wyruszył na odsiecz Lwowa. Od 28 lipca 1919 roku dowódca Okręgu Etapowego Lwów. Od 1 marca 1920 roku w Oficerskiej Stacji Zbornej w Krakowie. Z dniem 1 kwietnia 1921 roku przeniesiony został w stan spoczynku w stopniu generała podporucznika[7]. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego generała dywizji[8]. Był kawalerem. Mieszkał w Krakowie, gdzie zmarł. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Przypisy

  1. ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 208.
  2. ↑ Rydel 2001 ↓, s. 230 wg autora urodził się 6 kwietnia 1856 roku.
  3. ↑ Awans majowy w c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 101 z 4 maja 1905. 
  4. ↑ Awans majowy w c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 99 z 2 maja 1909. 
  5. ↑ a b Rydel 2001 ↓, s. 231.
  6. ↑ Rozkaz PKW ↓, Nr 4 z 4 listopada 1918 roku.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 15 stycznia 1921 roku, s. 97.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
PL Epolet gen dyw.svg
Naramiennik generała dywizji Wojska Polskiego (1919-39).