Antoni Maria Martín Hernández

Błogosławiony
Antoni Maria Martín Hernández SDB
Antonio Marún Hernández
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1885
La Calzada de Béjar

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1936
Picadero de Paterna

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

11 marca 2001
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

10 grudnia i 22 września

Szczególne miejsca kultu

Archidiecezja walencka

Antoni Maria Martín Hernández SDB, (hiszp.) Antonio Marún Hernández (ur. 18 lipca 1885 w La Calzada de Béjar, zm. 10 grudnia 1936 w Picadero de Paterna na terenie prowincji Salamanka) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik okresu wojny domowej w Hiszpanii, ofiara prześladowań antykatolickich, hiszpański prezbiter z zakonu salezjanów[1][2][3][4].

Życiorys

W czasie studiów pedagogicznych, które odbywał w Salamance obudziło się w nim powołanie do życia zakonnego i wstąpił do Towarzystwa św. Franciszka Salezego[3]. W 1919 r. otrzymał sakrament święceń[5] w Carabanchel[6]. Działalność apostolską prowadził w El Campello, madryckiej dzielnicy Carabanchel i Sarrii[3]. W Walencji pełnił obowiązki mistrza nowicjatu[3], a później został dyrektorem zespołu szkół salezjańskich[5]. Jego entuzjazm i pracowitość wywierały znaczący wpływ na formację alumnów[3]. Aresztowany z Józefem Calasanz Marquésem, Rekaredem de los Ríos Fabregatem, Julianem Rodríguezem Sánchezem, Józefem Giménez Lópezem, Augustem García Calvo, Janem Martorell Sorią, Jakubem Buch Canalsem i Piotrem Mesonero Rodríguezem[5]. Zamordowany za kapłaństwo i stan zakonny[7], uznany został za ofiarę nienawiści do wiary (łac. odium fidei)[8].

Proces informacyjny dotyczący męczeństwa Antoniego Marii Martína Hernándeza toczył się w Walencji w latach 1953–1955[9]. Uroczystość beatyfikacji odbyła się na placu Świętego Piotra w Watykanie, a dokonał jej papież Jan Paweł II 11 marca 2001 r.[1] w grupie z Józefem Aparicio Sanzem i 232 towarzyszami, pierwszymi wyniesionymi na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu[10][3].

Miejscem kultu Antoniego Marii Martína Hernándeza jest archidiecezja walencka[6][4]. Relikwie spoczywają na terenie walenckiej parafii św. Antoniego[4].

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest przez katolików w dzienną rocznicę śmierci (10 grudnia) oraz w grupie Józefa Aparicio Sanza i 232 towarzyszy (22 września)[3][4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 393. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 385. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. ↑ a b c d e f g Beati Antonio Martin Hernandez ed Agostino Garcia Calvo Salesiani, martiri (wł.). 2006-09-16. [dostęp 2013-07-09].
  4. ↑ a b c d Santos y Beatos que celebran su fiesta litúrgica el mes de septiembre (249); Antonio María Martín Hernández (hiszp.). Conferencia Episcopal Española. [dostęp 2013-07-09].
  5. ↑ a b c Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 394. ISBN 978-83-7318-736-8.
  6. ↑ a b Santos y Mártires valencianos; Antonio Martin Hernández (hiszp.). Archidiócesis de Valencia. [dostęp 2013-07-09].
  7. ↑ Ramon Alberdi: Beati Martiri Spagnoli Salesiani di Valencia (wł.). 2001-07-27. [dostęp 2013-07-09].
  8. ↑ Fabio Arduino: Beati 233 Martiri Spagnoli di Valencia Beatificati nel 2001 (wł.). 2007-06-16. [dostęp 2013-07-09].
  9. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 396. ISBN 978-83-7318-736-8.
  10. ↑ JOSÉ APARICIO SANZ PRESBÍTERO Y 232 COMPAÑEROS PRESBÍTEROS, RELIGIOSOS, RELIGIOSAS Y LAICOS MÁRTIRES (hiszp.). [dostęp 2013-07-09].