Antoni Mazanowski

Antoni Mazanowski (ur. 10 sierpnia 1858 w Horostycie, zm. 24 listopada 1916 w Krakowie) – polski historyk i krytyk literacki, pedagog. Brat Mikołaja Mazanowskiego.

Życiorys

Początkowo studiował filologię polską i klasyczną na Uniwersytecie we Lwowie, następnie w Bazylei i Monachium. Od 1891 przez większość życia pracował jako nauczyciel we Lwowie, Podgórzu i Krakowie. W 1912 prowadził również wykłady na Wyższych Kursach im. A. Baranieckiego.

Był popularyzatorem i autorem książek o charakterze komentarzy i podręczników w wydawnictwie Zuckerkandla w Złoczowie. Zajmował się szczególnie literaturą epoki romantyzmu i Młodej Polski, a także twórczością Kochanowskiego, Krasickiego, Mickiewicza, Słowackiego, Konopnickiej, Wyspiańskiego, Tetmajera, drukując m.in. ich popularne portrety literackie. Pisywał do „Przeglądu Powszechnego”, w którym opublikował przekrojowe charakterystyki Młoda Polska w powieści, liryce i dramacie. Współpracował z bratem Mikołajem przy tworzeniu Podręcznika do dziejów literatury polskiej (1909; wznowiony w 1947 pod tytułem: Obraz literatury polskiej). Był także autorem Wypisów polskich (1914) dla wyższych klas gimnazjalnych.

Wybrane publikacje

• 1884 – Adam Mickiewicz od r. 1829 do 1832. Życie i rozwój umysłowy, geneza dzieł
• 1892 – "Ojciec zadżumionych" Słowackiego i "Treny" Kochanowskiego
• 1902 – Młoda Polska w powieści, liryce i dramacie
• 1909 – Klucz do symboliki "Anhellego"
• 1915 – Pogłosy Młodej Polski w dramacie, powieści i krytyce literackiej

Bibliografia

• Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 431, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.

Linki zewnętrzne

• Publikacje Antoniego Mazanowskiego w bibliotece Polona