Antoni Olszewski (minister)

Antoni Olszewski
Data i miejsce urodzenia	1879 Sankt-Petersburg, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	grudzień 1942 Pustków, Polska pod okupacją, III Rzeszy
Minister przemysłu i handlu
Okres	od 13 grudnia 1919 do 9 czerwca 1920
Poprzednik	Ignacy Szczeniowski
Następca	Wiesław Chrzanowski
Prezes delegacji polskich w Komisji Mieszanej Reewakuacyjnej i Komisji Mieszanej Specjalnej w Moskwie
Okres	od 1921 do 1922
Następca	Edward Kuntze

Grób Antoniego Olszewskiego na cmentarzu Powązkowskim

Antoni Olszewski (ur. w 1879 w Sankt Petersburgu^[a], zm. w grudniu 1942 w Pustkowie) – polski inżynier, minister przemysłu i handlu, dyplomata.

Życiorys

Urodził się w polskiej rodzinie inteligenckiej. Ukończył Petersburski Instytut Technologiczny^[1]. W czasie studiów działał w Zecie, później związany z Ligą Narodową. Przed I wojną światową członek Rady Stowarzyszenia Techników (m.in. w 1913 członek tzw. Delegacji Informacyjnej, sprawdzającej kwalifikacje kandydatów na członków Stowarzyszenia)^[2]. W 1914 krótko więziony w Cytadeli w Warszawie. Członek Zarządu Głównego Komitetu Ratunkowego (1918).

Minister przemysłu i handlu w rządzie Leopolda Skulskiego (13 grudnia 1919 – 9 czerwca 1920) i kierownik tego ministerstwa w pierwszym rządzie Władysława Grabskiego (od 23 czerwca 1920 do chwili powołania ministra Wiesława Chrzanowskiego 26 czerwca 1920).

W latach 1921–1922 prezes delegacji polskich w Komisji Mieszanej Reewakuacyjnej i Specjalnej Komisji Mieszanej, utworzonych w Moskwie na podstawie art. XII, XIV i następnych traktatu ryskiego, w randze posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego. Znawca problematyki odszkodowań i międzynarodowych rewindykacji. W latach 1932-39 kierował warszawską delegaturą Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Członek Zarządu Centralnego Związku Przemysłu Polskiego "Lewiatan" (1932)^[3].

Inicjator utworzenia początku listopada 1939 konspiracyjnej komisji^[b] dokumentującej poniesione w wyniku działań wojennych przez państwo polskie strat. Komisja spotykała się w mieszkaniu Olszewskiego^[c] przy al. Szucha 8/12. Komisja ta stała się później (na początku 1941) częścią tajnego Departamentu Likwidacji Skutków Wojny (pod kierownictwem Olszewskiego) w ramach Delegatury Rządu na Kraj i raportowała do Londynu wszelkie udokumentowane doniesienia o zniszczeniach i rabunkach okupanta na terenach polskich.

W 1942 wyjechał do Krakowa, by podjąć starania o uwolnienie aresztowanego przez Niemców brata; sam został aresztowany i osadzony w obozie w Pustkowie koło Dębicy, gdzie zmarł. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 50-1-15/16)^[4].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Polski słownik biograficzny, tom XXIV.
• Jacek Majchrowski (red.): Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Warszawa 1994.

Linki zewnętrzne

• Publikacje Antoniego Olszewskiego w bibliotece Polona