Antoni Pański

Antoni Ludwik Pański (ur. 1895 w Warszawie – zm. 9 stycznia 1942 w Wilnie) – polski publicysta, tłumacz, filozof i działacz społeczny.

Życiorys

Najstarszy syn łódzkiego neurologa Aleksandra Pańskiego i Róży Pańskiej (1875–1942?) z domu Seideman. Studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, uczeń Tadeusza Kotarbinskiego. Był związany z ruchem robotniczym, przez pewien czas (1932) był wydawcą i redaktorem wydawanego w Warszawie (Koszykowa 51 m 22) dwutygodnika „Przegląd Socialistyczny”. Pracownik wydziału statystycznego magistratu Warszawy [1]. Znawca języka i literatury angielskiej. Przełożył prace Bertranda Russella, Davida Lloyda George’a. Po wybuchu wojny znalazł się w Wilnie gdzie przez 9 miesięcy był sekretarzem generalnym Komitetu Pomocy Uchodźcom w Wilnie. Współpracował z przedstawicielami Misji Hoovera (Commision for Polish Relief) w Polsce. Po zajęciu Wilna przez Niemców w czerwcu 1941 roku został aresztowany przez Gestapo. Zmarł przypuszczalnie w 9 stycznia 1942 roku[2] w więzieniu na Łukiszkach.

Jego pierwszą żoną była Elza Aftergut. W różnych okresach życia był związany ze swoja daleką kuzynką[3] Janiną Hosiasson, przypuszczalnie był jej mężem[2] po śmierci Adolfa Lindenbauma w 1941 roku. Jest opisany w jednym z rozdziałów książki Antoniego Marianowicza[4]. Jego braćmi byli Wacław Solski i Jerzy Pański.

Przypisy

  1. ↑ Z Pola walki, 1974, nr 3, s. 210
  2. ↑ a b Purdy, Robert i Zygmunt, Jan: Adolf Lindenbaum, Metric Spaces and Decompositions w "The Lvov-Warsaw School. Past and Present". Springer, 2018.
  3. ↑ Dziadek (Adolf Seidemann) Antoniego Pańskiego był bratem babci (Leona Feigenblatt z domu Seidemann) Janiny Hosiasson.
  4. ↑ Marianowicz, Antoni: Życie surowo wzbronione. Czytelnik, 1995.

Linki zewnętrzne