Antoni Punda

Antoni Punda

Grób Antoniego i Józefy Pundów na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie
pułkownik SB
Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1910 Kodeniec
Data i miejsce śmierci	13 października 1962 Warszawa
Formacja	LWP
Jednostki	Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego Komitet ds. Bezpieczeństwa Publicznego

Antoni Punda (ur. 20 grudnia 1910 w Kodeńcu, zm. 13 października 1962 w Warszawie) – funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa PRL.

Z pochodzenia Ukrainiec, syn Szymona i Danuty. W latach 30. działał w KZMP i Komunistycznym Związku Młodzieży Zachodniej Białorusi. W 1933 brał udział w likwidacji konfidenta Policji Państwowej. W dn. 7 lipca 1933 został aresztowany w Brześciu. W 1934 został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie na 6 lat więzienia. Zwolniony na mocy amnestii w 1936^[1]. We wrześniu 1939 roku czynnie uczestniczył w rozbrajaniu i mordowaniu polskich żołnierzy w Kodeńcu i okolicach. Po zakończeniu II wojny światowej szef Zarządu Informacji Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego 1947-1949, szef Zarządu Polityczno-Wychowawczego KBW 1945-1946^[2], starszy inspektor inspektoratu ministra Bezpieczeństwa Publicznego 1951-1953, szef Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Katowicach w 1951, szef Delegatury Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Zielonej Górze w 1950 i Olsztynie 1949-1950.

Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera C2-7-16)^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Twarze katowickiej bezpieki, ipn.gov.pl, Katowice , 30 marca 2007, s. 5 [dostęp 2007-10-05] .
• Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa, bip.ipn.gov.pl [dostęp 2014-08-19] .
• KrzysztofK. Szwagrzyk KrzysztofK. (red.), Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza, t. I: 1944–1956, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2005, s. 85, 166, 311, 497, ISBN 83-89078-94-5 [dostęp 2014-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-21] .
• Mieczysław Jaworski: Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego 1945–1965. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1984. ISBN 83-11-07115-2.