Antoni Wręga
 (c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl Antoni Wręga (2021) | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 października 1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | działacz opozycyjny, historyk, dziennikarz, dyplomata |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | chargé d'affaires RP w Czechach (2020–2021, 2022) |
| Małżeństwo | Magdalena Elżbieta Wręga |
| Odznaczenia | |
  | |
Antoni Jerzy Wręga (ur. 3 października 1952 w Gdańsku[1]) – polski działacz opozycyjny, historyk, dziennikarz i dyplomata, chargé d’affaires RP w Czechach (2020–2021, 2022).
Życiorys
Absolwent studiów historycznych na Uniwersytecie Gdańskim (1977). Pracował jako nauczyciel w SP nr 61 w Gdańsku (1977–1978), archiwista w Gdańskim Ośrodku Ochrony Dóbr Kultury (1978). Zwolniony stamtąd po przeprowadzeniu rewizji w jego mieszkaniu. W latach 1978–1979 sekretarz Stanisława Załuskiego, a w 1979 bibliotekarz w Bibliotece Uniwersytetu Gdańskiego w Sopocie. Od 1980 do 1981 pracował w MKZ Gdańsk[1].
Współpracownik Komitetu Obrony Robotników, Komitetu Samopomocy Społecznej KOR (1978–1980)[1] oraz Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela[2], uczestnik Ruchu Młodej Polski (1979–1980)[1] oraz NSZZ „Solidarność”[2]. Publikował w pismach niezależnych, m.in. „Bratniaku”. 13 grudnia 1981 został internowany i do 29 czerwca 1982 był osadzony w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku. Następnie nie mógł podjąć zatrudnienia. W 1983 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, początkowo pracował jako robotnik w przemyśle stalowym. Po zdaniu egzaminu dziennikarskiego w gazecie „Voice of America” publikował m.in. w „Nowym Dzienniku”[1].
W 1991 powrócił do Polski i w tym samym roku rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1991–1995 był II sekretarzem i wicekonsulem w Ambasadzie w Kopenhadze. W latach 1995–1996 w sektorze prywatnym. Od 1996 do 2006 ponownie w MSZ, m.in. na stanowisku wicedyrektora Sekretariatu Ministra. W 2008 powrócił do MSZ i do 2011 był radcą ministra w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa, a od 2011 w Archiwum MSZ[1]. Następnie m.in. zastępca dyrektora Biura Spraw Osobowych MSZ (ok. 2017)[3]. Od ok. 2019 na stanowisku kierownika Wydziału Polityczno-Ekonomicznego i zastępcy ambasadora w Pradze[4][5]. Od 1 lipca 2020 do 29 listopada 2021 oraz od 1 lutego 2022 do 15 września 2022 chargé d’affaires RP w Czechach[6][7].
Żonaty z Magdaleną Elżbietą Wręgą[8].
Odznaczenia
- Krzyż Wolności i Solidarności „za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej” (2021)[9]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za aktywność samorządową, zawodową i społeczną” (2021)[10]
Publikacje książkowe
- Arkadiusz Rybicki, Antoni Wręga: Więźniowie polityczni w Polsce 1945–1956. Paris: Editions Spotkania, 1984. OCLC 297659179.
- Antoni Wręga: PRL w Dallas : rzecz o zacieraniu śladów zamachu na prezydenta Kennedy'ego. Łomianki: Wydawnictwo LTW, 2014. ISBN 978-83-7565-315-1.
Przypisy
- ↑ a b c d e f Arkadiusz Kazański, Wręga Antoni Jerzy, Encyklopedia Solidarności [dostęp 2022-03-01].
- ↑ a b Łukasz Kamiński, Grzegorz Waligóra, Kryptonim „Wasale”. Służba Bezpieczeństwa wobec Studenckich Komitetów Solidarności 1977–1980, wyd. 2, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2014, ISBN 978-83-7629-571-8 [dostęp 2022-03-01].
- ↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 90/, sejm.gov.pl, 13 grudnia 2017 [dostęp 2022-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-01].
- ↑ Personel, Polska w Czechach – Portal Gov.pl [dostęp 2022-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-14].
- ↑ Pamiętamy o górnikach ze Stonawy, Śląski Urząd Wojewódzki w Katowicach, 20 grudnia 2019 [dostęp 2022-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-10].
- ↑ Personel, Polska w Czechach – Portal Gov.pl [dostęp 2022-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-22].
- ↑ Personel, Polska w Czechach – Portal Gov.pl [dostęp 2022-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-01].
- ↑ Diplomatic list, mzv.cz, 23 lutego 2022, s. 160 [dostęp 2022-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-01] (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 listopada 2021 r. nr rej. 511/2021 o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2022 r. poz. 193).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 grudnia 2021 r. nr rej. 525/2021 o nadaniu orderów (M.P. z 2022 r. poz. 210).
Media użyte na tej stronie
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.