Antonina Pirożkowa
Data i miejsce urodzenia | 1 lipca 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Alma Mater | Syberyjski Tomski Instytut Technologiczny im. Dzierżyńskiego |
Małżeństwo |
Antonina Nikołajewna Pirożkowa ((ros.) Антони́на Никола́евна Пирожко́ва) (ur. 1 lipca 1909 w Krasnym Jarze, Obwód tomski, Imperium Rosyjskie, zm. 12 września 2010 w Sarasocie, USA) – radziecka inżynier budownictwa, projektantka moskiewskiego metra, żona Isaaka Babla.
Życiorys
Urodziła się na Syberii we wsi Krasnyj Jar w obwodzie tomskim. Jej ojciec zmarł, gdy miała 14 lat. Pomagał utrzymać rodzinę, udzielając lekcji matematyki[1]. W 1926 rozpoczęła studia inżynieryjne na Tomskim Uniwersytecie Politechnicznym, który ukończyła 4 lata później[2].
W 1932 poznała pisarza Isaaka Babla. Zamieszkali razem w 1934, a w 1937 urodziła się ich córka Lidia[1]. 15 maja 1939 Babel został aresztowany przez NKWD, a następnie rozstrzelany w więzieniu 27 stycznia 1940. Ani matka, ani Antonina nie zostały poinformowane o jego śmierci aż do 1954. Jego rękopisy i notatki zostały skonfiskowane przez NKWD i ich los pozostaje nieznany. Po przejściu na emeryturę w 1965 skoncentrowała się na odtworzeniu literackiego dziedzictwa Babla[1][2].
W 1996 wyemigrowała wraz z córką do USA, gdzie zamieszkała w Silver Spring w Maryland. Następnie wraz z córką i wnukiem przeniosła się na Florydę, gdzie zmarła w 2010[3].
Kariera zawodowa
Od 1930 pracowała w biurze konstrukcyjnym Kuznieckstroj. Po przeprowadzce do Moskwy w 1934 zaczęła pracę w Metroprojekcie, gdzie doszła do stanowiska głównego projektanta. Była jedną z pierwszych projektantek moskiewskiego Metra. Projektowała stacje Majakowskaja, Pawieleckaja, Arbatskaja, Kijewskaja), Kijewskaja (na linii okrężnej) i Płoszczad´ Riewolucyi[4].
W czasie II wojny światowej budowała tunele kolejowe na Kaukazie[5]. W latach 60. XX wieku budowała domy wczasowe na Kaukazie[3].
Wykładała na Moskiewskim Instytucie Inżynierii Transportu(ang.). Współautorka pierwszego i jedynego (według jej wiedzy) podręcznika konstrukcji tuneli i kolei podziemnych, opublikowanego w 1964[1][6].
Po przejściu na emeryturę zaczęła porządkowanie materiałów Isaaka Babla. W 1972 opublikowała wspomnienia o nim napisane między innymi przez Ilję Erenburga czy Konstantina Paustowskiego. W 1990 wydała dwutomowy zbiór prac Babla, jedyny taki zbiór dostępny w języku rosyjskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Thomas de Waal: Antonina Pirozhkova obituary. The Guardian, 2010-10-31. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
- ↑ a b WILLIAM GRIMES: Antonina Pirozhkova, Engineer and Widow of Isaac Babel, Dies at 101. The New York Times Company, 2010-10-22. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
- ↑ a b Valerie J. Nelson: Antonina Pirozhkova dies at 101; common-law widow of Russian writer Isaac Babel. Los Angeles Times, 2010-09-23. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
- ↑ Andriej Małajew-Babel: Антонина ПИРОЖКОВА – Воспоминания. Журнальный зал, 2010-10-09. [dostęp 2016-07-08]. (ros.).
- ↑ Matt Schudel: Antonina Pirozhkova, 101, preserved memory of husband, writer Isaac Babel. The Washington Post, 2010-09-25. [dostęp 2016-07-08]. (ang.).
- ↑ Снежана Павлова , Одесские рассказы вдовы Бабеля, Известия, 14 lipca 2010 [dostęp 2021-10-06] (ros.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Andrey Kryuchenko, Licencja: CC BY-SA 3.0
Станция метро Маяковская(г.Москва)