Antoninian

Ten artykuł od 2014-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Antoninian

Dane podstawowe
Państwo	Starożytny Rzym
Opis fizyczny
Masa	zmienna
Materiał	Ag, Ag-Cu, Cu
Rant	gładki

Antoniniany, w rzędach od lewej: 1. Heliogabal (218-222) – srebro, 2. Decjusz (249-251) – srebro, 3. Galien (253-268) – bilon, 4. Galien – miedź, 5. Aurelian (270-275) – miedź srebrzona, 6,7 uzurpatorzy galijscy (261-273) – miedź

Antoninian (łac. antoninianus) – moneta bita w cesarstwie rzymskim, wprowadzona przez Karakallę na początku III w. jako nominał srebrny o wartości 2 denarów.

Szybko uległa zepsuciu i bita była z bilonu, a nawet z miedzi aż do panowania Dioklecjana (284-305) włącznie.

W III w. legionista otrzymywał 10-15 antoninianów dziennie. Przykładowe ceny:

• Zdrowy niewolnik – 800-1200 antoninianów
• Koń – 250 antoninianów
• Osioł – 145 antoninianów
• Prosty miecz rzymski – 60 antoninianów
• Buty – 12 antoninianów
• Wino (1 pinta) – 4 antoninianów
• półkilowy bochenek chleba – 1 antoninianus
• lampa oliwna – 1 antoninianus
• złoty pierścień – 122 antoninianów
• mała łódź rybacka – 186 antoninianów

Zobacz też

• system monetarny w cesarstwie rzymskim.