Antonio Bertali

Antonio Bertali

Data i miejsce urodzenia	11 marca 1605 Werona
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	1 kwietnia 1669 Wiedeń
Instrumenty	skrzypce
Gatunki	muzyka poważna, muzyka barokowa
Zawód	kompozytor, skrzypek

Antonio Bertali, także Bartali, Bertalay^[1] (ur. 11 marca 1605 w Weronie, zm. 1 kwietnia 1669 w Wiedniu^[1]) – włoski kompozytor i skrzypek.

Życiorys

W latach 1611–1622 był uczniem Stefano Bernardiego^[2]. Jeszcze w czasie pobytu w Weronie zdobył sławę jako skrzypek^[1]. Od 1622 roku działał w służbie biskupa wrocławskiego Karola^[2]. Od około 1623 roku przebywał w Wiedniu, będąc instrumentalistą na dworze cesarskim^[1]. Około 1641 roku został wicekapelmistrzem, a w 1649 roku jako następca Giovanniego Valentiniego kapelmistrzem nadwornym^[1]. Był organizatorem dworskich widowisk teatralno-baletowo-muzycznych i autorem muzyki na oficjalne okazje^[1][2]. Skomponował m.in. kantatę Donna real na uroczystość zaślubin Ferdynanda III z infantką hiszpańską Marią Anną (1631), Missa Ratisbonensis na Sejm Rzeszy w Ratyzbonie (1636) i Requiem na pogrzeb cesarza Ferdynanda II (1637)^[2].

Twórczość

Był płodnym kompozytorem, inwentarz kapeli cesarskiej Leopolda I wymienia około 600 przypisywanych Bertaliemu utworów religijnych i instrumentalnych, jednak większość z nich nie zachowała się^[1]. Komponował m.in. msze, oratoria, magnifikaty, Te Deum, psalmy, motety^[2]. Był autorem 10 oper w stylu włoskim, z których tylko 3 zachowały się w całości^[2].

Przypisy