Antonio Di Natale
 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 13 października 1977 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | Carrarese (trener) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Antonio Di Natale (ur. 13 października 1977 roku w Neapolu) – włoski piłkarz występujący na pozycji skrzydłowego lub napastnika.
Kariera klubowa
Antonio Di Natale zawodową karierę rozpoczynał w 1996 roku w Empoli FC. Rozegrał dla niego jednak tylko 1 spotkanie, po czym był wypożyczany do innych zespołów. Sezon 1997/1998 spędził w Iperzoli Ponteroncariale, natomiast w kolejnych rozgrywkach reprezentował barwy 2 klubów – Varese oraz Esperia Viareggio. Dobra skuteczność w ostatniej z tych drużyn sprawiła, że Di Natale latem 1999 roku powrócił do Empoli. Sezon 1999/2000 zakończył z 6 trafieniami na koncie, jednak później prezentował już wyższą skuteczność. Podczas rozgrywek 2001/2002 włoski napastnik w ataku Empoli grał razem z Tommaso Rocchim oraz Massimo Maccarone. Ta trójka zawodników zdobyła łącznie 38 goli, co w dużym stopniu pomogło ekipie "Azzurich" awansować do Serie A. W pierwszej lidze Di Natale także prezentował dobrą skuteczność – strzelił 12 bramek i został najlepszym strzelcem Empoli.
Po spadku klubu do Serie B, w letnim okienku transferowym w 2004 roku Włoch podpisał kontrakt z Udinese Calcio. W ataku "Bianconerich" początkowo grał z Davidem Di Michele oraz Vincenzo Iaquintą, później do klubu zostali kupieni tacy zawodnicy jak Asamoah Gyan, Simone Pepe oraz Fabio Quagliarella. Udinese w sezonie 2004/2005 zajęło 4. lokatę w tabeli Serie A i zapewniło sobie awans do Ligi Mistrzów. W Champions League "Bianconeri" zajęli 3. miejsce w rundzie grupowej, przez co rozpoczęli rywalizację w Pucharze UEFA. W rozgrywkach Ligi Mistrzów Di Natale strzelił 3 bramki – wszystkie w dwumeczu z Werderem Brema, natomiast w Pucharze UEFA wpisał się na listę strzelców tylko w pojedynku przeciwko RC Lens.
Z sezonu na sezon włoski gracz strzelał coraz więcej goli w Serie A, a z czasem stał się kapitanem Udinese. Rozgrywki 2007/2008 zakończył z 17 trafieniami na koncie, co dało mu czwarte miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców ligi. W kolejnym sezonie z powodu kontuzji wystąpił tylko w 22 spotkaniach, w których strzelił 12 bramek. 7 lutego 2010 roku Di Natale strzelił hat-tricka w zwycięskim 3:1 meczu z SSC Napoli. W sezonie 2009/2010 w 35 występach zdobył łącznie 29 goli i został królem strzelców Serie A. Wyczyn ten powtórzył także w sezonie 2010/2011 zdobywając 28 goli w 36 meczach Serie A. 17 maja 2014 z dorobkiem 191 goli został 7. najskuteczniejszym strzelcem wszech czasów w Serie A, a 3 maja 2015 z 206 golami wyprzedził 6. Roberto Baggio.
Statystyki
Stan na 3 maja 2015.
| Sezon | Klub | Rozgrywki | Liga[1] | Coppa Italia | Puchary Europejskie | Łącznie | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
| 1996/97 | Empoli FC | Serie B | 1 | 0 | – | – | 1 | 0 | ||
| 1997/98 | Iperzola | Serie D Girone C | 33 | 6 | 33 | 6 | ||||
| 1998 | AS Varese | Lega Pro Prima A | 4 | 0 | 4 | 0 | ||||
| 1998/99 | Viareggio | Lega Pro Seconda A | 25 | 12 | 25 | 12 | ||||
| 1999/00 | Empoli FC | Serie B | 25 | 6 | 5 | 1 | 30 | 7 | ||
| 2000/01 | 35 | 9 | 3 | 1 | 38 | 10 | ||||
| 2001/02 | 38 | 16 | 4 | 2 | 42 | 18 | ||||
| Łącznie w Serie B | 99 | 31 | ||||||||
| 2002/03 | Serie A | 28 | 13 | 5 | 1 | – | 33 | 14 | ||
| 2003/04 | 32 | 5 | 2 | 1 | 34 | 6 | ||||
| 2004/05 | Udinese Calcio | 33 | 7 | 5 | 4 | 2 | 0 | 40 | 11 | |
| 2005/06 | 35 | 8 | 3 | 3 | 10 | 4 | 48 | 15 | ||
| 2006/07 | 31 | 11 | 2 | 2 | – | 33 | 13 | |||
| 2007/08 | 36 | 17 | 1 | 1 | 37 | 18 | ||||
| 2008/09 | 22 | 12 | 1 | 1 | 7 | 3 | 30 | 16 | ||
| 2009/10 | 35 | 29 | 3 | 0 | – | 38 | 29 | |||
| 2010/11 | 36 | 28 | 1 | 0 | 37 | 28 | ||||
| 2011/12 | 36 | 23 | 1 | 1 | 6 | 5 | 43 | 29 | ||
| 2012/13 | 33 | 23 | 1 | 0 | 8 | 3 | 42 | 26 | ||
| 2013/14 | 32 | 17 | 2 | 1 | 4 | 2 | 38 | 20 | ||
| 2014/15 | 31 | 13 | 1 | 4 | – | 32 | 17 | |||
| Łącznie w Serie A | 420 | 206 | ||||||||
| W karierze | 577 | 252 | 40 | 23 | 37 | 17 | 655 | 292 | ||
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Włoch Di Natale zadebiutował 20 listopada 2002 roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Turcją, kiedy to szkoleniowcem "Squadra Azzura" był Giovanni Trapattoni. Następnie Włoch razem z drużyną narodową brał udział w eliminacjach do Mistrzostw Europy 2008. Strzelił w nich dwa gole – oba w zwycięskim 2:1 meczu z Ukrainą.
W maju 2008 roku Di Natale znalazł się w 23–osobowej kadrze powołanej na mistrzostwa przez Roberto Donadoniego. Na Euro Włosi zostali wyeliminowani w ćwierćfinale przez Hiszpanów, którzy wygrali 4:2 w rzutach karnych. Wychowanek Empoli podobnie jak Daniele De Rossi nie wykorzystał swojej jedenastki, a jego strzał obronił Iker Casillas. 6 września Di Natale zdobył oba gole dla Włochów w pierwszym meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 2010 przeciwko Cyprowi i zapewnił swojej reprezentacji zwycięstwo. Na mundialu w 2010 roku wystąpił w trzech meczach grupowych przez łącznie 154 minuty, strzelając jedną bramkę w przegranym 3-2 meczu ze Słowacją 24 czerwca 2010, Włochy zakończyły turniej bez zwycięstwa na dnie grupy F.
Di Natale po dwóch latach przerwy w kadrze został powołany na Mistrzostwa Europy w 2012 r., gdzie Włochy zajęły drugie miejsce. W pierwszym meczu grupowym zmienił w 57. minucie Mario Balotelliego, by w 60. minucie strzelić swoją jedyną bramkę turnieju, w zremisowanym 1-1 starciu z reprezentacją Hiszpanii, była to jedyna bramka stracona przez Hiszpan w całych rozgrywkach. Do końca Euro wystąpił w pięciu z sześciu meczów kadry (bez ćwierćfinału z Anglią), tylko w meczu z Irlandią wychodząc w podstawowym składzie. W swoim ostatnim występie reprezentacyjnym – przegranym finale z Hiszpanią w Kijowie, pojawił się w drugiej połowie w miejsce Antonio Cassano.
Przypisy
Bibliografia
- Antonio Di Natale w bazie National Football Teams (ang.)
- Profil na FIGC. figc.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-21)]. (wł.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Roberto Vicario, Licencja: CC BY-SA 3.0
Antonio di Natale, calciatore italiano.