Antonio Francesco Sanvitale
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
 | ||
| Kraj działania | Państwo Kościelne | |
| Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1660 Parma | |
| Data i miejsce śmierci | 17 grudnia 1714 Urbino | |
| Arcybiskup Urbino | ||
| Okres sprawowania | 1709–1714 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 27 grudnia 1699 | |
| Nominacja biskupia | 16 lipca 1703 arcybiskup tytularny Efezu | |
| Sakra biskupia | 22 lipca 1703 | |
| Kreacja kardynalska | 15 kwietnia 1709 in pectore (publikacja 22 lipca 1709) Klemens XI | |
| Kościół tytularny | San Pietro in Montorio | |
| |||||||||
| Data konsekracji | 22 lipca 1703 | ||||||||
| Konsekrator | Fabrizio Paolucci | ||||||||
| |||||||||
Antonio Francesco Sanvitale (ur. 10 lutego 1660 w Parmie, zm. 17 grudnia 1714 w Urbino) – włoski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Urbino.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął 27 grudnia 1699. 16 lipca 1703 został wybrany tytularnym biskupem Efezu. Sakrę otrzymał 22 lipca 1703 z rąk kardynała Fabrizio Paolucci. Był nuncjuszem apostolskim w Toskanii. 6 maja 1709 objął stolicę metropolitalną Urbino, na której pozostał już do śmierci.
15 kwietnia 1709 Pius VII kreował go kardynałem in pectore. Nominacja została ogłoszona 22 lipca 1709.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie