PlWiki > Antonio Manoel de Vilhena

Antonio Manoel de Vilhena

Fra' Antonio Manoel de Vilhena (ur. 1663; zm. 10 grudnia 1736 w Valletcie) – był od 19 czerwca 1722 do śmierci 66. wielkim mistrzem zakonu joannitów.

Antonio Manoel de Vilhena był portugalskim arystokratą o królewskim pochodzeniu, synem Sancha Manoela de Vilhena, pierwszego hrabiego Vila Flor.

W 1723 na jego polecenie wzniesiono Fort Manoel na Manoel-Island. W 1724 w celu rozwiązania problemów mieszkaniowych w Valletcie polecił zabudowanie terenów pomiędzy stolicą a linią umocnienień Floriana Lines. Tworząc w ten sposób miasto znane jako Floriana, gdzie m.in. znajduje się jego pomnik.

Sfinansował i zlecił budowę (zakończoną w 1731) teatru publicznego w Valletcie, nazwanego na jego cześć Teatr Manoel. W tym samym roku z jego środków rozpoczęto na Gozo budowę baterii Saint Anthony^[1].

Przypisy

↑ St. Anthony Battery (ang.). National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands. [dostęp 2015-09-05].

Bibliografia

Baedeker, Malta. 5.Auflage, 1999/2000, ISBN 3-87504-544-0
Gerhart Ellert, "Die Johanniter" 1999 bei Universitas-Verlag ISBN 3-8004-1385-X

Wielcy mistrzowie Zakonu Maltańskiego

Kustosze Szpitala	Gérard Tonque (1113–1120) Raymond du Puy (1120–1158/60) Auger de Balben (1158/60–1162/63) Arnaud de Comps (1162–1163) Gilbert de Aissailly (1163–1169/70) Gastone de Murols (ok. 1170–ok. 1172) Gilbert z Syrii (ok. 1172–1177) Roger de Moulins (1177–ok. 1187) Hermangard d’Asp (1188–ok. 1190) Garnier de Naplouse (1189/90–1192) Geoffrey de Donjon (1193–1202) Alfons z Portugalii (1203–1206) Geoffrey le Rat (1206–1207) Guerin de Montaigu (1207–1227/28) Bertrand de Thessy (ok. 1228–1231) Guerin de Montacute (1231–1236) Bertrand de Comps (1236–1239/40) Pierre de Vielle-Bride (1239/40–1242) Guillaume de Chateauneuf (1242–1258) Hugues de Revel (1258–1277) Nicolas Lorgne (1277–1284) Jean de Villiers (1284/85–1293/94) Odon de Pins (1294–1296) Guillaume de Villaret (1296–1305)
Wielcy mistrzowie	Foulques de Villaret (1305–1319) Maurice de Pagnac (nieuznawany, 1317–1319) Helion de Villeneuve (1319–1346) Dieudonné de Gozon (1346–1353) Pierre de Corneillan (1353–1355) Roger de Pins (1355–1365) Raymond Berenger (1365–1374) Robert de Juliac (1374–1376) Jean Fernandez de Heredia (1376–1396) Riccardo Caracciolo (antymistrz, 1383–1395) Philibert de Naillac (1396–1421) Antonio Fluvian de Riviere (1421–1437) Jean de Lastic (1437–1454) Jacques de Milly (1454–1461) Piero Raimondo Zacosta (1461–1467) Giovanni Battista Orsini (1467–1476) Pierre d’Aubusson (1476–1503) Emery d’Amboise (1503–1512) Guy de Blanchefort (1512–1513) Fabrizio del Carretto (1513–1521)
Mistrzowie (od ok. 1623 Wielcy mistrzowie)	Philippe Villiers de l’Isle Adam (1521–1534) Piero de Ponte (1534–1535) Didier de Saint-Jaille (1535–1536) Juan de Homedes (1536–1553) Claude de la Sengle (1553–1557) Jean de la Valette (1557–1568) Pietro del Monte (1568–1572) Jean L'Evesque de la Cassière (1572–1581) Mathurin Romegas (namiestnik, 1577–1581) Mathurin Romegas (antymistrz, 1581) Hugues Loubenx de Verdalle (1581–1595) Martin Garzez (1595–1601) Alof de Wignacourt (1601–1622) Luís Mendes de Vasconcellos (1622–1623) Antoine de Paule (1623–1636) Juan de Lascaris-Castellar (1636–1657) Martin de Redin (1657–1660) Annet de Clermont-Gessant (1660) Raphael Cotoner (1660–1663) Nicolas Cotoner (1663–1680) Gregorio Carafa (1680–1690) Adrien de Wignacourt (1690–1697) Ramon Perellos y Roccaful (1697–1720) Marc’Antonio Zondadari (1720–1722) Antonio Manoel de Vilhena (1722–1736) Ramon Despuig (1736–1741) Manuel Pinto da Fonseca (1741–1773) Francisco Ximenes de Texada (1773–1775) Emmanuel de Rohan-Polduc (1775–1797) Ferdinand von Hompesch zu Bolheim (1797–1799)
Książęta i wielcy mistrzowie	Paweł I (de facto, 1798–1801) Nikołaj Iwanowicz Sałtykow (de facto namiestnik, 1801–1803) Giovanni Battista Tommasi (1803–1805) Innico Maria Guevara-Suardo (namiestnik, 1805–1814) André Di Giovanni (namiestnik, 1814–1821) Antoine Busca (namiestnik, 1821–1834) Carlo Candida (namiestnik, 1834–1845) Philippe di Colloredo-Mels (namiestnik, 1845–1864) Alessandro Borgia (namiestnik, 1865–1871) Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (namiestnik, 1871–1879) Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (1879–1905) Caleazzo von Thun und Hohenstein (1905–1931) Pio Franchi de' Cavalieri (namiestnik, 1929–1931) Ludovico Chigi della Rovere Albani (1931–1951) Antonio Hercolani Fava Simonetti (namiestnik, 1951–1955) Ernesto Paterno Castello di Carcaci (namiestnik, 1955–1962) Angelo de Mojana di Cologna (1962–1988) Jean Charles Pallavicini (namiestnik, 1988) Andrew Willoughby Ninian Bertie (1988–2008) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2008) Matthew Festing (2008–2017) Ludwig Hoffmann von Rumerstein (namiestnik, 2017) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2017–2018) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (2018–2020) Ruy Gonçalo do Valle Peixoto de Villas Boas (namiestnik, 2020) Marco Luzzago (namiestnik, 2020–)

Kontrola autorytatywna (osoba):

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Antonio Manoel de Vilhena

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie