Sukcesja apostolska
Data konsekracji 1585
Konsekrator Domenico Pinelli
Współkonsekratorzy Alessandro Guidiccioni Giovanni Francesco Mazza de' Canobbi
Konsekrowani biskupi Alessandro Centurione 1591 Antonio Maria Graziani 1592 Matteo Rivarola 1596 Marcel de Lorenzi 1600 Jerónimo Bernardo de Quirós 1601 Berlinghiero Gessi 1606 Giovanni Sauli 1609 Bernardo Giustiniano 1609
Antonio Maria Sauli (ur. 1541 w Genui , zm. 24 sierpnia 1623 w Rzymie ) – włoski kardynał .
Życiorys Studiował na uniwersytetach w Bolonii i Padwie , uzyskując tytuł doktora praw. Zanim przeszedł na służbę Kościoła był urzędnikiem w Republice Genui . Nuncjusz apostolski w Neapolu 1572-77. 1579-80 nuncjusz nadzwyczajny w Portugalii, w związku z kwestią sukcesji tronu w tym kraju. Tytularny biskup Filadelfii Arabskiej 1585-86, następnie arcybiskup rodzinnej Genui 1586-91. Papież Sykstus V 18 grudnia 1587 mianował go kardynałem prezbiterem S. Vitale . Kardynał biskup kolejno: Albano (1607-11), Sabiny (1611-15), Porto (1615-20) i Ostii (1620-23). Jako dziekan kolegium kardynalskiego przewodniczył konklawe w 1621 i 1623. Prefekt Kongregacji Rozkrzewiania Wiary od czerwca do listopada 1622. Zmarł krótko po wyborze Urbana VIII .
Bibliografia Biskupi Genui (381 do 1133) Diogenes (381) Paschazjusz (451) Asteriusz (634) Jan (680) Sabatinus (876–878) Teodulf (946–981) Jan (983/84–1019) Landulf (1019–1034/36) Konrad (1036–1052) Obert (1052–1078) Konrad Manganelli, obediencja wibertyńska (1080–1087) Cyriak, obediencja gregoriańska (1089) Ogier (ok. 1095) Airald (1097–1116) Otto (1117–1120) Zygfryd (1123–1129) Syrus (1130–1133) Arcybiskupi Genui (od 1133) Syrus (1133–1163)Ugone (1163–1188) Bonifazio (1188–1203) Ottone (1203–1239) Giovanni de Cogorno (1239–1253) Gualtiero da Vezzano (1253–1274) Bernardo de Arimondi (1276–1286) Opizzo Fieschi, administrator (1288–1292)Jakub de Voragine (1292–1298)Porchetto Spinola (1299–1321) Bartolomeo de Reggio (1321–1335) Dino di Radicofani (1337–1342) Giacomo da Santa Vittoria (1342–1349) Bertrando Bessaduri (1349–1358) Guido Scetten (1358–1368) Andrea della Torre (1368–1377) Lanfranco Sacco (1377–1381) Giacomo Fieschi (1382–1400) Pileo de' Marini (1400–1429) Pietro de' Giorgi (1429–1436) Giorgio Fieschi (1436–1439)Giacomo Imperiale (1439–1452) Paolo Fregoso (1453–1495)Jorge da Costa , komendatariusz (1495–1496)Paolo Fregoso, komendatariusz (1496–1498) Giovanni Maria Sforza (1498–1520?) Innocenzo Cibo (1520–1550)Girolamo de Sauli (1550–1559) Agostino Salvago (1559–1567) Cipriano Pallavicino (1567–1586) Antonio Maria Sauli (1586–1591)Alessandro Centurione (1591–1596) Matteo Rivarola (1596–1600) Orazio Spínola (1600–1616) Domenico Marini (1616–1635) Stefano Durazzo (1635–1664) Giovanni Battista Spínola (1664–1681) Giulio Vincenzo Gentile (1681–1694) Giovanni Battista Spínola (1694–1705) Lorenzo Fieschi (1705–1726) Nicolò Maria de' Franchi (1726–1746) Giuseppe Maria Saporiti (1746–1767)Giovanni Lercari (1767–1802)Giuseppe Spina (1802–1816)Luigi Lambruschini (1819–1830)Placido Maria Tadini (1831–1847)Andreas Charvaz (1852-1869)Salvatore Magnasco (1871–1892)Tomasz Reggio (1892–1901)Edoardo Pulciano (1901–1911)Andrea Caron (1912-1915)Ludovico Gavotti (1915-1918)Tommaso Boggiani (1919–1921)Carlo Minoretti (1925–1938)Pietro Boetto (1938–1946)Giuseppe Siri (1946–1987)Giovanni Canestri (1987–1995)Dionigi Tettamanzi (1995–2002)Tarcisio Bertone (2002–2006)Angelo Bagnasco (2006-2020)Marco Tasca (od 2020)
Lata 1130–1378 Obediencja „rzymska” Obediencja „awiniońska” Obediencja „pizańska” Lata 1415–1503 Lata od 1503
Do roku 1378 Wielka schizma Obediencja rzymska Obediencja awiniońska Obediencja pizańska
Od 1415