Antonio Maria Vegliò
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | Watykan | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 3 lutego 1938 Macerata Feltria, Włochy | ||
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących | |||
Okres sprawowania | 2009-2016 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | rzymskokatolicki | ||
Prezbiterat | 18 marca 1962 | ||
Nominacja biskupia | 27 lipca 1985 | ||
Sakra biskupia | 6 października 1985 | ||
Kreacja kardynalska | 18 lutego 2012 Benedykt XVI | ||
Kościół tytularny | S. Cesareo in Palatio |
Data konsekracji | 6 października 1985 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Agostino Casaroli | ||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Achille Silvestrini Gaetano Michetti | ||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Antonio Maria Vegliò (ur. 3 lutego 1938 w Macerata Feltria) – włoski duchowny katolicki, emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących, kardynał.
Życiorys
18 marca 1962 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do archidiecezji Pesaro. W 1966 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.
27 lipca 1985 został mianowany przez Jana Pawła II pro-nuncjuszem apostolskim w Papui-Nowej Gwinei i na Wyspach Salomona oraz arcybiskupem tytularnym Aeclanum. Sakry biskupiej 9 listopada 1985 udzielił mu kardynał Agostino Casaroli. Następnie w 1989 został przedstawicielem Watykanu w czterech krajach Afryki Zachodniej: Senegalu, Gwinei Bissau, Mali i w Republice Zielonego Przylądka. 2 października 1997 został przeniesiony do nuncjatury w Libanie, reprezentując również Watykan w Kuwejcie w latach 1997-1999.
11 kwietnia 2001 wrócił do Watykanu gdzie został sekretarzem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich. 28 lutego 2009 Benedykt XVI mianował go przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących. Funkcję tę pełnił do 1 stycznia 2017, kiedy dykasteria została włączona do nowo powstałej Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka.
6 stycznia 2012 ogłoszona została jego kreacja kardynalska, której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012. Wręczając mu insygnia kardynalskie, Benedykt XVI przejęzyczył się, nadając mu diakonię Ss. Vito, Modesto e Crescenzia, która miała być nadana kardynałowi Giuseppe Bertello. Na szczęście pomyłkę szybko wyłapano i Benedykt XVI nadał kard. Veglio właściwą diakonię - S. Cesareo in Palatio.
Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.
3 lutego 2018 roku skończył 80 lat i stracił prawo do udziału w konklawe[1].
4 marca 2022 podniesiony do stopnia kardynała prezbitera na zasadzie pro hac vice[2][3].
Przypisy
- ↑ Dziś liczba kardynałów, którzy mogą wziąć udział w konklawe spadła do 119. Wszystko dzięki... urodzinom. deon.pl. [dostęp 2018-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-03)].
- ↑ Watykan: Kościół ma dziewięciu nowych kardynałów-prezbiterów. pch24.pl. [dostęp 2022-03-04].
- ↑ Concistoro Ordinario Pubblico per il voto su alcune cause di Canonizzazione, 04.03.2022. press.vatican.va. [dostęp 2022-03-04].
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2012-02-18]
- Krótka biografia na Catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2012-02-18]
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of a cardinal.
Indications: The file contains various forms of shields, processional crosses and palliums to choose, only visible when lowered and opens with Inkscape.
Cardinal Antonio Maria Vegliò, at Chair of Saint Peter.
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of the Italian Cardinal Antonio Maria Vegliò.
Reference: