Antonio Santacroce

Antonio Santacroce
Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia1598
Rzym
Data i miejsce śmierci25 listopada 1641
Rzym
Arcybiskup Urbino
Okres sprawowania1636–1641
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
Sakra biskupia27 marca 1627
Kreacja kardynalska19 grudnia 1629
Urban VIII
Kościół tytularnySS. Nereo e Achilleo
Sukcesja apostolska
Data konsekracji21 marca 1627
KonsekratorTiberio Muti
WspółkonsekratorzyErasmo Paravicini
Francesco Cavaliere

Antonio Santacroce (ur. w 1598 w Rzymie, zm. 25 listopada 1641 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się w 1598 roku w Rzymie, jako syn markiza Marcella Santacroce[1]. Studiował w rodzinnym mieście, gdzie uzyskał doktorat z prawa[1]. Został protonotariuszem apostolskim, w latach 1622–1625 był wicelegatem w Viterbo, a następnie pełnił funkcję referendarza w Najwyższym Trybunale Sygnatury Apostolskiej[1]. 21 marca 1627 roku został wybrany arcybiskupem tytularnym Seleucii, otrzymując dyspensę z powodu nieosiągnięcia kanonicznego wieku 30 lat[1]. Sakrę przyjął 27 marca, a 16 kwietnia został mianowany nuncjuszem apostolskim w Polsce[2]. 19 grudnia 1629 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny SS. Nereo e Achilleo[2]. W 1630 roku zrezygnował z nuncjatury, a rok później został arcybiskupem Chieti[2]. W 1636 roku został przeniesiony do diecezji Urbino[2]. Zmarł 25 listopada 1641 roku z powodu gruźlicy[1].

Przypisy

  1. a b c d e Antonio Santacroce (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-05-29].
  2. a b c d Antonio Santacroce (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-05-29].