Antonio Segni

Antonio Segni

Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1891 Sassari
Data i miejsce śmierci	1 grudnia 1972 Rzym
Prezydent Republiki Włoskiej
Okres	od 11 maja 1962 do 6 grudnia 1964
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Giovanni Gronchi
Następca	Giuseppe Saragat
Premier Włoch
Okres	od 15 lutego 1959 do 25 marca 1960
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Amintore Fanfani
Następca	Fernando Tambroni
Premier Włoch
Okres	od 6 lipca 1955 do 19 maja 1957
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Mario Scelba
Następca	Adone Zoli
Odznaczenia

Antonio Segni (ur. 2 lutego 1891 w Sassari, zm. 1 grudnia 1972 w Rzymie) – włoski prawnik i polityk, minister w różnych rządach, dwukrotny premier Włoch, prezydent tego kraju w latach 1962–1964, działacz i jeden z przywódców Chrześcijańskiej Demokracji, senator dożywotni. Ojciec Mariotta Segniego.

Życiorys

Ukończył studia prawnicze, pracował jako nauczyciel akademicki. W latach 1920–1925 kierował katedrą postępowania cywilnego na Uniwersytecie w Perugii, następnie wykładał na uczelniach m.in. w Cagliari i Pawii. Od 1946 do 1951 zajmował stanowisko rektora Uniwersytetu w Sassari.

Był działaczem Akcji Katolickiej, a także Włoskiej Partii Ludowej, założonej przez Luigiego Sturzo. Jako przeciwnik faszyzmu zrezygnował z aktywności politycznej. Powrócił do tej działalności w 1943, tworząc struktury Chrześcijańskiej Demokracji na Sardynii. W drugim rządzie Ivanoe Bonomiego, w rządzie Ferruccia Parriego oraz w pierwszym rządzie Alcide De Gasperiego zajmował stanowisko podsekretarza stanu w resorcie rolnictwa i leśnictwa.

W 1946 został posłem do powołanej po II wojnie światowej konstytuanty (Assemblea Costituente della Repubblica Italiana), która działała do 1948. W tym samym roku został po raz pierwszy wybrany do Izby Deputowanych. W niższej izbie włoskiego parlamentu zasiadał nieprzerwanie do 1962 jako poseł I, II i III kadencji^[1].

W kolejnych rządach Alcide De Gasperiego pełnił funkcję ministra rolnictwa i leśnictwa, wykonywał czasowo obowiązki ministra sprawiedliwości, a w 1951 został ministrem edukacji. To samo stanowisko zajmował w gabinecie, którym kierował Giuseppe Pella.

Od lipca 1956 do maja 1957 i ponownie od lutego 1959 do marca 1960 piastował funkcję premiera Włoch. Pierwszy z gabinetów współtworzyła koalicja chadeków, socjaldemokratów i liberałów. Drugi rząd, w którym objął też urząd ministra spraw wewnętrznych, opierał się wyłącznie na Chrześcijańskiej Demokracji^[2][3]. Między tymi okresami był wicepremierem i ministrem obrony w drugim rządzie Amintore Fanfaniego. Od 1960 do 1963 w trzech kolejnych gabinetach stał na czele resortu spraw zagranicznych.

6 maja 1962 Antonio Segni został wybrany na urząd prezydenta Republiki Włoskiej. Z powodów zdrowotnych ustąpił z urzędu 6 grudnia 1964. Do czasu swojej śmierci zasiadał następnie z urzędu w Senacie IV, V i VI kadencji^[1].

Odznaczenia

• Wielki Mistrz Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – ex officio (1962–1964)
• Wielki Mistrz Orderu Wojskowego Włoch – ex officio (1962–1964)
• Wielki Mistrz Orderu Zasługi za Pracę – ex officio (1962–1964)
• Wielki Mistrz Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej – ex officio (1962–1964)
• Order Złotej Ostrogi (1962, Watykan)^[4]
• Order Najwyższy Chrystusa (1963, Watykan)^[4]
• Wielki Łańcuch Orderu Sikatuny (Filipiny)

Przypisy

Bibliografia

• Antonio Segni. quirinale.it. [dostęp 2011-02-12]. (wł.).
• Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Włoch. [dostęp 2011-02-12]. (ang.).