Antonio Veyán y Monteagudo (obraz Goi)
.jpg) | |
| Autor | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Data powstania | 1782 |
| Medium | |
| Wymiary | 231 × 172,5 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
.jpg)
Antonio Veyán y Monteagudo – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi (1746–1828). Portret przedstawia aragońskiego sędziego Antonia Veyána y Monteagudo (1710–1784)[1].
Okoliczności powstania
Antonio Veyán y Monteagudo pochodził z zamożnej rodziny z prowincji Huesca w Aragonii. Studiował prawo świeckie i kanonicze w tamtejszym Colegio Mayor de San Vicente. W latach 1733–1748 zajmował różne stanowiska na Uniwersytecie Sertoriańskim w Huesce. Jego kariera uniwersytecka i polityczna szybko się rozwijała, należał do oświeceniowej szlachty aragońskiej zajmującej wysokie stanowiska w krajowych instytucjach[2].
Portret został zamówiony przez Uniwersytet Sertoriański z przeznaczeniem do sali konferencyjnej, z okazji mianowania Veyána członkiem Rady Kastylii 14 maja 1782[3]. Początkowo uczelnia chciała, aby jego portret wykonał miejscowy artysta Luis Muñoz. Ponieważ Antonio Veyán przebywał w Madrycie i sprowadzenie go do Aragonii w celu wykonania portretu było zbyt drogie, uczelnia zwróciła się do przebywającego na dworze Jaime de Salas o polecenie nadwornego malarza „nie największej sławy”[2]. De Salas zlecił wykonanie obrazu Goi, aragońskiemu malarzowi, którego kariera na dworze dopiero się zaczynała. Był to jeden z pierwszych portretów wykonanych przez Goyę na zamówienie i pierwszy portret całopostaciowy. Został namalowany w Madrycie w październiku 1782, Goya otrzymał za niego 35 dublonów sencillo[3].
Opis obrazu
Ponieważ zleceniodawcą był Uniwersytet Sertoriański, Goya musiał nadać portretowi poważny i uroczysty charakter, aby odzwierciedlić autorytet i prestiż uczelni[2]. Antonio Veyán został przedstawiony w centrum kompozycji, w całej postaci, niemal naturalnej wielkości. Ma na sobie czarną togę, biały kołnierz sędziego i perukę. W prawej dłoni trzyma dokument z podpisem malarza, a lewą podtrzymuje fałdy togi. Po lewej stronie, w tle kompozycji widoczny jest stół przykryty zielonym materiałem, na którym leżą dokumenty i przybory piśmiennicze. Po prawej stronie stoi tapicerowane krzesło w tym samym kolorze. Wielka zasłona służy za tło domowego wnętrza. Za otwartym oknem widać krajobraz z drzewami utrzymany w rokokowej kolorystyce, podłoga jest utrzymana w odcieniach czerwieni i brązu[3].
Według Xaviera Braya ten wczesny portret Goi charakteryzuje pewna niezdarność podobnie jak w przypadku Hrabiego Floridablanki z tego samego okresu. Postać jest sztywna, a jej twarz „tekturowa” – Goya przywiązuje większą uwagę do statusu społecznego niż charakteru postaci. Możliwe, że inspirował się modnymi w tym czasie portretami takimi jak pełen alegorycznych przedmiotów Hrabia Pedro de Aranda Ramóna Bayeu[4].
Kompozycja jest zbliżona do Portretu José de Cistué y Colla, również zamówionego przez Uniwersytet w Huesce. Podobne są także postura postaci i użycie światła. Możliwe, że te dwa portrety miały wisieć obok siebie, ponieważ mają dokładnie takie same wymiary[5].
Proweniencja
Obraz był przechowywany przez Instituto de Segunda Enseñanza, który zajął siedzibę zamkniętego w 1845 Uniwersytetu Sertoriańskiego. W 1967 portret włączono do zbiorów regionalnego Museo de Huesca, które przeniesiono do budynku dawnego uniwersytetu. W latach 1987–1989 obraz został odrestaurowany w warsztacie Muzeum Prado[3].
Przypisy
- ↑ Arturo Ansón Navarro: Goya y Aragón. Familia, amistades y encargos artísticos. Zaragoza: Caja de Ahorros de la Inmaculada de Aragón, 1995, s. 145–146. ISBN 84-88305-32-X.
- ↑ a b c Ricardo Ramón Jarne: Retrato de Antonio Beyán Monteagudo. W: Praca zbiorowa: Realidad e imagen. Goya 1746–1828. Zaragoza: Electa, 1996, s. 88–89. ISBN 84-8156-130-4.
- ↑ a b c d Antonio Veyán y Monteagudo (hiszp.). Fundación Goya en Aragón. [dostęp 2020-08-22].
- ↑ Xavier Bray (ed.): Goya: Los Retratos. Londres: Turner Libros, 2015, s. 36–37. ISBN 978-84-1635-484-9.
- ↑ José de Cistué y Coll, barón de la Menglana (hiszp.). Fundación Goya en Aragón. [dostęp 2020-08-22].
Media użyte na tej stronie
Retrato del aristócrata y político español Pedro Pablo Abarca de Bolea (1719-1798), que fue el X conde de Aranda y también presidente del Consejo de Castilla y secretario de Estado de Carlos IV.
Retrato de Antonio Veián y Monteagudo (1710-1784), que fue catedrático de la Universidad de Huesca, alcalde del Crimen y Oidor de la Real Audiencia de Cataluña, regente de la Real Audiencia de Asturias, y miembro del Supremo Consejo y Camara de Castilla. Nació en Tamarite de Litera en 1710, y falleció en Madrid, en 1784.