Antony Hopkins

Antony Hopkins
Imię i nazwiskoAntony Reynolds
Data i miejsce urodzenia21 marca 1921
Londyn
Pochodzenieangielskie
Data i miejsce śmierci6 maja 2014
Ashridge
Instrumentyfortepian
Gatunkimuzyka poważna
Zawódkompozytor, pianista, pisarz
Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Antony Hopkins, właśc. Antony Reynolds[1] (ur. 21 marca 1921 w Londynie[1][2], zm. 6 maja 2014 w Ashridge w hrabstwie Hertfordshire[3]) – brytyjski kompozytor, pianista i pisarz muzyczny.

Życiorys

W latach 1939–1942 studiował w Royal College of Music w Londynie u Cyrila Smitha (fortepian) i Gordona Jacoba (kompozycja)[2]. Uczył się też u Michaela Tippetta w Morley College, gdzie następnie przez krótki czas wykładał[2]. W latach 1952–1964 był dyrektorem muzycznym Intimate Opera Company[1][2]. Prowadził audycje poświęcone muzyce na falach radia, od 1954 do 1992 roku był autorem cyklu słuchowisk pt. Talking about Music[1], w 1951 i 1957 za swoją działalność popularyzatorską otrzymał Prix Italia[2]. Opublikował książki Understanding Music (1979), The Nine Symphonies of Beethoven (1980), The Concertgoer’s Companion (2 tomy, 1984 i 1986), Sounds of the Orchestra (1993) i The Seven Concertos of Beethoven (1996)[1]. Otrzymał tytuł komandora Orderu Imperium Brytyjskiego (1976)[1][2].

Pisał muzykę na potrzeby radia, telewizji i teatru[1][2]. Tworzył małoobsadowe opery, często tylko dla kilku wykonawców i pianisty, zazwyczaj pisane pod konkretnych śpiewaków[2]. Muzyka instrumentalna w jego twórczości odgrywa marginalną rolę[2].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[2])

Utwory kameralne

  • Kwartet smyczkowy (1943)
  • 2 suity na flet prosty i fortepian (1943, 1952)
  • Concerto na flet prosty i fortepian (1944)
  • Nine Epigrams na skrzypce i fortepian (1944)
  • Sonata na altówkę i fortepian (1945)
  • Fantasy na altówkę i fortepian (1946)
  • Prelude, Fugue and Rondo na 2 skrzypiec (1948)
  • Partita g-moll na skrzypce solo (1949)
  • Fantasy na klarnet i fortepian (1952)
  • 3 sonaty fortepianowe (I 1942, II 1944, III 1948)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Three Terzetti na 2 soprany i violę d’amore (1944)
  • kantata The Crown of Gold na 3 głosy, kwartet smyczkowy, róg i fortepian (1944)
  • kantata A Humble Song to the Birds na sopran lub tenora i fortepian (1945)
  • A Wedding Cantata na tenora i małą orkiestrę (1948)
  • Scena na sopran i orkiestrę smyczkową (1949)
  • The Cutty-Sark na bas-baryton, chór, smyczki, fortepian i perkusję (1951)
  • John and the Magic Music Man na narratora i orkiestrę (1977)

Opery

  • Lady Rohesia (1947)
  • The Man from Tuscany (1951)
  • opera kameralna Christmas Story (1954)
  • Ten o’clock Call (1956)
  • opera kameralna Hands across the Sky (1964)
  • A Time for Growing (1967)
  • Rich Man, Poor Man, Beggar Man, Saint (1968)
  • opera dla dzieci Dr. Musicus (1970)

Balety

  • Etude – Mirages (1947)
  • Café des Sports (1954)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1609. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 291–292. ISBN 83-224-0453-0.
  3. ↑ Garry Humphreys: Antony Hopkins: Composer and broadcaster whose engaging delivery made ‘Talking About Music’ a success for 36 years (ang.). 2014-05-14. [dostęp 2021-02-14].

Media użyte na tej stronie

Order BritEmp (civil) rib.PNG
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).